کسالتبار و ناامیدکننده مثل فولاد؛
چه آش شوری یحیی!
شاید آن سوی میدان استقلال پرهیزهایی برای دربی تهران داشت و تا حدودی سعی کرد خودش را برای مسابقه حیاتی جمعه حفظ کند، اما فولاد چنین نگرانیهایی نداشت و انتظارات از این تیم بسیار بالاتر بود. نکته هم فقط همین یک بازی نیست؛ فولاد در تهران برابر پرسپولیس هم نمایش ضعیفی ارائه کرد و خوشاقبال بود که برابر تیم بیمار وحید هاشمیان یک امتیاز گرفت. وضعیت سرخپوشان اهوازی در سایر مسابقات هم همینطور بوده؛ جایی که آنها از ۱۱ بازی صاحب تنها ۲ برد شدهاند، فقط ۵ گل زدهاند و تفاضل گلشان منفی ۲ است!
باز هم فقط بحث نتیجه نیست. نوع نمایش فولاد هم بسیار ملالورآور و خستهکننده به نظر میرسد. آنها با وجود اینکه از میانههای نیمه اول روی اشتباه فاحش علی نعمتی از حریف عقب افتادند، اما در دقایق طولانی باقیمانده هیچ طرح و برنامه مشخصی برای خلق موقعیت و گلزنی نداشتند. مدام شاهد رد و بدل شدن پاسهای عرضی و بیخاصیت بین بازیکنان این تیم بودیم؛ داستانی که اواخر دوران گلمحمدی در پرسپولیس هم زیاد تکرار شد و کاری کرد که خیلی از هواداران، حتی در روزهای بحرانی تیمشان با امثال گاریدو و کارتال و هاشمیان هم زیاد دلتنگ یحیی نشوند!
حقیقت آن است که آنچه امروز از یحیی در پرسپولیس دیده میشود، حتی از فوتبالی که تیمهای او مثلا در ذوبآهن یا پدیده ارائه میدادند هم ضعیفتر است و سر و صدای بسیاری را در خود اهواز در آورده. یحیی البته موفقیتهای قابل اعتنایی در پرسپولیس داشت، اما گاهی به نظر میرسید بعضی ناکامیها را زیر سایه درگیری با مدیران باشگاه میپوشاند. همین داستان حالا در فولاد هم تکرار شده و او از پارسال تا امسال چندین مناقشه با مدیران این تیم داشته؛ آنچه در نهایت به جدایی محمد محمدی و حضور گرشاسبی به عنوان مدیرعامل انجامید. بالاتر از همه اینها، مخاطبان از تیمهای گلمحمدی «فوتبال» میخواهند؛ نمایش زیبا و قابل اعتنایی که در زمین ارائه شود و بیننده را به وجد بیاورد، اما خبری نیست که نیست.
بسیاری عقیده دارند یکی از متهمان پیر شدن پرسپولیس در این سالها، گلمحمدی بوده؛ کسی که ۴ سال روی نیمکت سرخپوشان نشست و وقت کاملا کافی برای جوانسازی تدریجی تیم داشت، اما چنین کاری انجام نداد. جالب است که او حالا از فولاد هم با میانگین سنی ۲۸.۱ سال، پیرترین تیم لیگ بیستوپنجم را ساخته؛ آن هم در شهر و استانی که بسیار پراستعداد است و در باشگاهی که به برخورداری از آکادمیهای مجهز شهرت دارد. خب اینها واقعا قابل دفاع نیست. این که امثال ساسان انصاری و بلانکو و علی نعمتی و سعید صادقی و... با این سن و سال بدنه اصلی فولاد را تشکیل بدهند و خروجی کار هم این باشد، جای بحث جدی دارد. شاید این هشدار باید مدتها قبل داده میشد، اما به نظر میرسد لازم است گلمحمدی در سبک مربیگریاش تجدید نظرهای جدی داشته باشد.
