به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، چهره قدرت در جهان در حال تغییر است. برخی از کشورها همچنان تلاش دارند از مسیر نیروی نظامی، نفوذ خود را در کشورهای مختلف گسترش دهند.

عربستان سعودی و امارات متحده عربی اما مسیری متفاوت در پیش گرفته‌اند و می‌خواهند از مسیر سرمایه‌گذاری، برای خودشان قدرت بسازند.

پول؛ ابزار تازه نفوذ

امارات و عربستان نمی‌خواهند مانند گذشته فقط از طریق نفت، دیپلماسی سنتی یا همکاری امنیتی برای خودشان قدرت بسازند.

آن‌ها رویکرد جدیدی در پیش گرفته‌اند که با عنوان «سرمایه به‌ مثابه ابزار حکمرانی» شناخته می‌شود. این یعنی کشورها از سرمایه‌گذاری خارجی هم برای ایجاد نفوذ سیاسی، امنیت اقتصادی و کنترل بر مسیرهای حیاتی تجارت و فناوری استفاده می‌کنند.

کشورهای امارات و عربستان در این زمینه دو استراتژی متفاوت را در پیش گرفته‌اند که به آن‌ها در ساخت قدرت اقتصادی کمک می‌کند.

امارات خودش را به‌عنوان بازیگر آینده‌نگر و فناورانه تعریف کرده است. سرمایه‌گذاری روی فناوری‌های آینده مانند هوش مصنوعی، نیمه‌هادی‌ها، داده و زیرساخت دیجیتال، از جمله موارد اساسی هستند که امارات روی آن‌ها تمرکز دارد. این کشور به دنبال کشورهای شکننده و بحران‌زده‌ای مانند سودان، اتیوپی، کنگو یا عراق است تا بتواند مسیرهای راهبردی تجارت را از طریق آن‌ها کنترل کند.

در واقع امارات نقش یک هلدینگ عظیم جهانی را ایفا می‌کند که در سبد آن می‌توان انواع سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک را دید از جمله انرژی‌های تجدیدپذیر، حمل‌ونقل بنادر، املاک و پروژه‌های شهری، نیمه‌هادی‌ها و داده و زیرساخت دریایی و لجستیک.

این کشور از سال 2015 تا 2025، بیش از 449 میلیارد دلار در 138 کشور جهان سرمایه‌گذاری کرده و به همین دلیل می‌تواند خودش را به‌عنوان یکی از بازیگران اصلی ژئواکونومی در جهان معرفی کند.

عربستان در مقابل، تلاش کرده خودش را به‌عنوان رهبر انرژی جهان معرفی کند که در عین‌حال به‌سوی فناوری حرکت می‌کند. استراتژی عربستان ظاهرا سنتی‌تر اما به صورت کلی، هدفمند است.

سعودی‌ها روی انرژی، پتروشیمی، نفت و گاز تمرکز کرده‌اند و اقتصادهای بزرگ جنوب جهانی مثل چین، پاکستان، هند و مصر را هدف قرار داده‌اند. همچنین از ورود به کشورهای درگیر بحران هم پرهیز کرده‌اند.

عربستان در این دوره حدود 147 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرده اما برخلاف امارات، بیشتر به دنبال تقویت سلطه انرژی و تثبیت جایگاهش در گذار انرژی بوده است. هرچند، فشار برنامه «چشم‌انداز 2030» برای تنوع‌بخشی به اقتصاد، سعودی‌ها را هم وادار کرده وارد حوزه‌های آینده نظیر هوش مصنوعی، استارت‌آپ‌ها و نیمه‌هادی‌ها بشوند.

هر دو کشور تلاش دارند خودشان را به‌عنوان قدرت‌های ژئواستراتژیکی معرفی کنند که بدون حضور نظامی، در حال افزایش نفوذ هستند. همین امر هم باعث شده پول به سلاح ژئوپلیتیک برای این کشورها تبدیل شود.

در دنیای امروز، کشورها برای ساخت قدرت جهانی، دیگر نیازی به لشکر، پایگاه نظامی یا ائتلاف‌های امنیتی سنتی ندارند. امارات و عربستان نشان داده‌اند که سرمایه‌گذاری هدفمند می‌تواند مسیرهای تجاری، دولت‌ها، فناوری‌های آینده و حتی سیاست جهانی را شکل دهد.

آن‌ها اکنون نه تنها بازیگران منطقه، بلکه قدرت‌های ژئواکونومیک جهانی هستند که آینده اقتصاد و فناوری را با پولی که هوشمندانه خرج می‌شود، می‌سازند.//