مدیریت بدون جانشینپروری؛ اقتصاد دانشبنیان اصفهان در معرض خطر
این انتصاب، برای بسیاری از فناوران و شرکتهای دانشبنیان مستقر در شهرک، یادآور دغدغه همیشگی درباره عدم ثبات مدیریتی در سازمانهای دولتی و احتمال آغاز دورهای با سیاستها و رویکردهای متفاوت است. ابطحی از نگاه فعالان زیستبوم فناوری استان، مدیری پیشرو، توانمند و ریسکپذیر است که با رویکردی سازنده، مسیر توسعه اقتصاد دانشبنیان را هموار کرده است.
ابطحی طی دو دوره ریاست خود در شهرک علمی اصفهان، تغییرات سازنده و ملموسی ایجاد کرده و توانسته رضایت شرکتهای دانشبنیان و فناور مستقر را جلب کند. همین سابقه، حضور او را در مدیریت شهرک نویدبخش توسعه و پیشرفت میسازد و همزمان، انتقال او به تهران، دغدغههایی درباره تغییر سیاستها و جهتگیری مدیریت شهرک ایجاد کرده است. فعالان زیستبوم فناوری بهویژه از طریق انجمن شرکتهای دانشبنیان، چندین بار مخالفت خود را با این جابهجایی اعلام کردهاند، اما تاکنون به نتیجهای نرسیدهاند.
از سوی دیگر، انتصاب مدیران توانمند به سطوح بالاتر مدیریتی میتواند فرصت اصلاحات عمیق و اثرگذار در سطح ملی ایجاد کند. اما باید توجه داشت که نادیده گرفتن شایستهسالاری و فقدان نظام جانشینپروری در مدیریتهای کلیدی، میتواند آسیبهای گستردهای به شرکتها، سازمانها و کل زیستبوم فناوری وارد کند.
واقعبینانه، بعید است وزیر علوم تصمیم خود در خصوص انتصاب ابطحی به معاونت پژوهشی را تغییر دهد، اما با توجه به جایگاه و اثرگذاری ملی شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان، ضروری است وزیر و معاونان او، در انتخاب مدیر شایسته و توانمند برای هدایت زیستبوم فناوری و نوآوری استان، تدبیر دقیقی به خرج دهند. این شخص علاوه بر آشنایی و تسلط بر زیروبم زیستبوم استان و در رأس شهرک، باید توان مدیریتی قابلی داشته باشد تا بتواند علاوه بر ادامه سیاستهای سازنده، فناوران را بیش از پیش در مسیر رشد و تعالی همراهی کند. بیتوجهی به این موضوع نهتنها اقتصاد دانشبنیان استان را تضعیف میکند، بلکه میتواند تبعات منفی قابل توجهی برای توسعه علمی و فناوری کشور داشته باشد.
