هوش مصنوعی؛ الزامِ حیاتی شرکت ها

 در این میان حرفه حسابداری یکی از میدان‌های اصلی در مسیر آزمودن هم‌نشینی انسان و فناوری نوینِ هوش مصنوعی به شمار می‌رود، در مجالی کوتاه، گفتگویی داشتیم با خانم دکتر بهاره باقری، مدیر حسابرسی موسسه حسابرسی آرمان روشِ معتمد پیرامون ناگزیر بودن حرفه حسابداری از پذیرفتن هوش مصنوعی و لوازم این پذیرش که در مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

با توجه به فراگیر شدن استفاده از هوش مصنوعی و ناگزیر بودن ورود این فناوری به محیط‌های کسب‌وکار ازجمله حرفه حسابداری، به نظر شما چه تهدیدهایی از سوی ابزار هوش مصنوعی، حرفه حسابداری را تهدید می‌کند؟

گسترش هوش مصنوعی ماهیت کار حسابداران و حسابرسان را تغییر می‌دهد. الزاماً اهالی حرفه باید خود را با این ابزار پیشرفته هماهنگ کنند در غیر این صورت خیلی سریع از بازار کسب‌وکار حذف خواهند شد.

باوجود تغییرات تهدید گونه به‌واسطه این ابزار نوین، فرصت‌هایی که فناوری هوش مصنوعی در اختیار حرفه حسابداری قرار می‌دهد کدام اند؟

نرم‌افزارها در تجزیه‌وتحلیل اطلاعت مالی یاور حسابداران هستند. هوش مصنوعی کیفیت و کمیت این نیاز را افزایش می‌دهد که در تصمیم سازی مدیران دقیق‌تر و سریع‌تر عمل خواهد کرد. در امر نظارت بر عملکرد کاربران بلادرنگ عمل خواهد کرد که از تقلب و انحرافات جلوگیری می‌شود. مجموعه این عملیات به کاهش هزینه و افزایش سودآوری منجر خواهد شد.

فکر می‌کنید جامعه حسابداری در ایران تا چه حد برای توسعه حرفه‌ای و کسب نتایج بهتر می‌تواند به هوش مصنوعی تکیه کند؟

بحث بر سر تکیه کردن یا تکیه نکردن نیست، استفاده از هوش مصنوعی از ی منظر اجتناب‌ناپذیر و از سوی دیگر پیش‌نیازهایی دارد که در ۴ محور آن‌ها را خلاصه می‌کنم؛ ایجاد زیرساخت؛ در حال حاضر زیرساخت‌های لازم برای استفاده بهینه و بهره بردن از فناوری هوش مصنوعی در شرکت‌های مختلف بسیار ضعیف به نظر می‌رسند.

در مرحله بعد باید گفت که آموزش کارکنان و حتی مدیران در جهت استفاده از نرم‌افزارهای مرتبط باهوش مصنوعی در کنار نوسازی و یکپارچه‌سازی سامانه‌ها و نرم‌افزارها ازجمله دو نیاز مهم دیگر هستند.

و اما در آخر تدوین استانداردهای مناسب جهت اجرای این فعالیت‌ها هم برای شرکت‌ها و مجموعه‌های مختلف حیاتی به نظر می‌رسد، با اجرای این چهار محور آنگاه تکیه کردن یا تکیه نکردن بر هوش مصنوعی، موضوعیت پیدا می‌کند.