ردای بینالمللی
آن چنان که در دو سوی اقیانوس اطلس روزنامههای فایننشالتایمز و والاستریت ژورنال این مسوولیت را بر عهده داشتند. اما در ایران با وجودی که بازاری چندمیلیونی قشری از این کارآفرینان را در صنایع مختلف بهوجود آورده بود، هیچ روزنامه و مرجعی نبود تا اخبار و رصد اقتصادی قابل اتکایی را به آنها عرضه دارد. همه آنچه روزنامه دنیایاقتصاد انجام داد، نقشآفرینی در جایگاهی بود که قابل مقایسه با آلترناتیوهای بینالمللیاش شد. ما امروز میتوانیم روزنامه دنیایاقتصاد را فایننشالتایمز ایران بخوانیم و پوشیدن این ردای بینالمللی مورد وثوق بسیاری از ناظران رسانهای و اقتصادی ایران است. روزنامهای که همواره اخبار را از دریچه علمی و کارشناسی و در جهتی دنبال میکند که مورد نیاز کسبوکارهاست.
تحریریه دنیایاقتصاد طی بیش از دو دهه از فعالیتش همواره بر آن بوده که ضمن رصد دائم بازارهای دارایی و صنایع مختلف، چشماندازی از وضعیت کلان اقتصادی را ارائه دهد؛ ضمن اینکه هیچ گاه از بررسی بنگاهها نیز غفلت نورزیده است. اما این وجه تحلیلی و اثباتی روزنامه، تنها کاری نیست که تحریریه بر عهده خود میداند. بدون تردید استراتژیها، سیاستگذاریها و رویکرد رهبران و مدیران نقش اصلی را در شکلدهی اقتصاد ایران بر عهده دارند. آنان هستند که زمین بازی و قواعد را میچینند و کسبوکارها مجبور هستند در آن به فعالیت بپردازند. از همین روست که روزنامه دنیایاقتصاد با ارتباطی وثیق با اقتصاددانان و با استفاده از دانش روز و همچنین اعتقاد به رقابت و اقتصاد آزاد، همواره بر آن بوده راهگشای سیاستگذاریها باشد. در این مسوولیت ارجاع به آمار و ارقام و تحلیل از منظر نظریات مورد اجماع اقتصاددانان و همچنین درس گرفتن از نمونههای خارجی، ابزاری بوده که تحریریه از آنها بهره برده است. ابزاری که بهره گیری از آن نشاندهنده بلوغ تحلیلی و پشتوانه علمی روزنامه بوده است.
حسرت اما، ایران ما در زمانهای از تاریخ خود بوده که بهدلیل سوگیریها در حوزههای دیگر، شرایط حاد اقتصادی بر مردم رفته است. اگرچه روزنامه لحظهای در حد و توان خود از بیان تبعات این سوگیریها غفلت نورزیده، لیک آرزوی من این است که روزنامه در صباحی منتشر شود که اقتصاد ایران به واقع و نه در شعار، راه ترقی و توسعه را میپیماید. آن روز است که تلاش و جهد همکاران و دوستان من در روزنامه دنیایاقتصاد شیرین تر از هر زمان دیگر خواهد بود. به امید آن روز!
