رسانه اقتصادی ملی

تجربه تاریخی تقریبا همه جوامع بشری نشان می‌دهد هر جامعه‌ای در طول تاریخ به هر میزان که توانسته به نظام بازار آزاد نزدیک‌تر شود به همان میزان مردمان آن در کل به ثروت و رفاه بیشتری دست یافته‌اند. در تاریخ مطبوعات ایران شاید بتوان گفت روزنامه دنیای‌اقتصاد نخستین و تنها روزنامه‌ای است که از همان آغاز به فعالیت خود در پاییز۱۳۸۱ به صراحت و قاطعیت از اقتصاد آزاد دفاع کرده و آن‌را اصل بنیادین خود قرار داده است. بی‌دلیل نبود که از همان زمان معتقدان به اقتصاد آزاد اعم از دانشگاهیان، روزنامه‌نگاران و فعالان اقتصادی به تدریج در این روزنامه گرد هم‌آمدند و‌ از طریق آن خواسته‌ها و آمال خود را به اطلاع عامه مردم و البته سیاستگذاران اقتصادی رساندند. از همان زمان هشدارها و بیانیه‌های اقتصاددانان طرفدار بازار آزاد نسبت به حکمرانی و سیاستگذاری‌های نادرست اقتصادی پیش و بیش از همه در روزنامه دنیای‌اقتصاد انتشار عمومی یافته است. زمانی که مجلس هفتم و دولت نهم، درست برخلاف نص صریح برنامه سوم توسعه، اقدام به تثبیت قیمت سوخت کرده و آن‌را به عنوان عیدی به مردم «اهدا» کردند، روزنامه دنیای‌اقتصاد ارائه‌دهنده تحلیل‌های دقیق علمی درباره عواقب شوم این سیاست بود. قیمت سوخت و انرژی که امروزه به معضل بزرگ اقتصاد ایران تبدیل شده است، ریشه در نادیده گرفتن هشدارها و تحلیل‌های علمی طرفداران اقتصاد آزاد دارد که از بیش از دو دهه قبل در روزنامه دنیای‌اقتصاد به‌طور مستمر انعکاس یافته است. معضل بزرگ دیگر اقتصاد ایران تورم دو رقمی فزاینده‌ای است که یکی از مهم‌ترین علل آن سرکوب مالی و پایین آوردن دستوری نرخ بهره بانکی حقیقی بود که از دولت نهم به بعد بیش از پیش تشدید شد. این سیاست که نظام‌بانکی و اعتباری کشور را به منشأ رانت‌های آسان‌یاب تبدیل کرد، موجب پدید آمدن قارچ‌گونه موسسات اعتباری متصل به ذی‌نفوذان برخی صاحبان قدرت سیاسی شد. نتیجه این سیاست فساد مالی خارج از کنترل بانک ‌مرکزی و خلق بدهی‌هایی بود که نهایتا بانک مرکزی از طریق فشار سیاسی وادار به پرداخت آنها با پول پرقدرت خود شد و با افزایش نقدینگی به چرخه تورم‌ شتاب بیشتری داد. در این خصوص نیز روزنامه دنیای‌اقتصاد در خط مقدم انتقاد از این سیاست‌ها بود که‌ البته برای دوام و بقای روزنامه همراه تهدیدهای و هزینه‌های جدی بود. تاریخ بیست‌وسه ساله روزنامه دنیای‌اقتصاد پر از هشدارها و‌ماجراهایی از این دست است که گرچه متاسفانه اغلب نادیده گرفته شد، اما حداقل راه درست برون‌رفت از معضلات را برای آینده ترسیم کرد و نشان داد که به معنای واقعی کلمه رسانه‌ای ملی است و این البته دستاورد کمی نیست.