بازتعریف مسیر تجارت پی‌وی‌سی
این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که تولیدکنندگان جهانی به دنبال بازارهای جایگزین فراتر از بازار پررشد جنوب آسیا هستند. هند در سال‌های اخیر به یکی از نقاط مهم برای رشد مداوم و چشم‌گیر تقاضای پی‌وی‌سی تبدیل شده است. برنامه‌های زیرساختی گسترده دولت این کشور و توسعه مداوم بخش‌های مختلف اقتصادی عامل اصلی این جهش بوده‌است. از سوی دیگر رشد تقاضا در هند، توجه تولیدکنندگان عمده پی‌وی‌سی در سراسر جهان را به خود جلب کرده است.
هند به دلیل پتانسیل بلندمدت خود برای افزایش قابل‌توجه مصرف پی‌وی‌سی شناخته شده است. مصرف سرانه پی‌وی‌سی در این کشور تا پایان سال ۲۰۲۳ تنها کمی کمتر از ۳ کیلوگرم به ازای هر نفر بود، که در مقایسه با حدود ۱۵ کیلوگرم در اقتصادهای توسعه‌یافته، حاکی از شکاف قابل‌توجهی است.
این اختلاف، به‌ویژه با توجه به نیازهای زیرساختی در حال گسترش در بخش‌هایی مانند کشاورزی، تامین آب آشامیدنی، سیستم‌های فاضلاب و مسکن، فضای زیادی برای رشد فراهم کرده. برنامه‌های دولت هند برای توسعه زیرساخت‌ها، از جمله پروژه‌های عظیم مانند شهرهای هوشمند و بهبود شبکه‌های آب و فاضلاب، تقاضای پی‌وی‌سی را به‌عنوان ماده‌ای کلیدی برای لوله‌ها، کابل‌ها و سایر محصولات ساختمانی تقویت کرده است. این پتانسیل رشد، هند را به یک مقصد جذاب برای تولیدکنندگان جهانی پی‌وی‌سی تبدیل کرده است.
تاثیر عوارض ضددامپینگ بر تجارت پی‌وی‌سی
عوارض قطعی ضددامپینگ، تغییری مهم در جریان تجارت پی‌وی‌سی هند ایجاد کرده است. این عوارض به تولیدکنندگان داخلی کمک می‌کند تا حاشیه سود خود را بهبود بخشند، اما در عین حال فشار هزینه‌ای را بر صنایع پایین‌دستی، مانند تولیدکنندگان لوله و کابل افزایش می‌دهد.
هند پیش‌تر در فوریه ۲۰۲۲ به دلیل عدم تعادل فزاینده بین عرضه و تقاضا، عوارض ضددامپینگ بر چین و آمریکا را لغو کرده بود. این عدم تعادل ناشی از افزایش سریع مصرف داخلی بدون رشد متناسب در ظرفیت تولید داخلی بود. در نتیجه، واردات پی‌وی‌سی در سال ۲۰۲۳ با افزایش ۶۸ درصدی نسبت به سال قبل به ۳.۲میلیون تن رسید و هند را به بزرگ‌ترین واردکننده پی‌وی‌سی جهان، پیش از چین، تبدیل کرده‌است.
چین، یکی از بازیگران اصلی در بازار جهانی پی‌وی‌سی، نیز شاهد تغییرات قابل‌توجهی بوده است. این کشور پس از گسترش ظرفیت تولید ۲.۸میلیون تنی در سال ۲۰۲۱ از یک واردکننده خالص به صادرکننده خالص تبدیل شده‌است. این افزایش ظرفیت، همراه با نیاز رو به رشد هند به واردات، باعث شد که صادرات چین به هند به شدت افزایش پیدا کند. سهم چین از واردات پی‌وی‌سی هند از ۱۷درصد در سال ۲۰۲۰ به ۴۰درصد در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
با‌این‌حال، خیلی زود بازار جهانی با مازاد عرضه روبه‌رو شد و قیمت پی‌وی‌سی سقوط کرد. تا مه ۲۰۲۵ بهای این محصول در هند به پایین‌ترین سطح طی پنج سال اخیر رسید و همچنان تحت فشار باقی مانده‌است. همین شرایط، نگرانی جدی برای تولیدکنندگان داخلی در بازاری با کمبود ساختاری عرضه ایجاد کرد و سرانجام دولت را به بازگرداندن تعرفه‌های ضددامپینگ سوق داده‌است.
جزئیات عوارض ضددامپینگ
یافته‌های نهایی اداره کل ضد دامپینگ هند نشان می‌دهد که عوارض ضددامپینگ به‌صورت خاص برای هر صادرکننده اعمال شده است. چین و آمریکا با بالاترین نرخ‌های عوارض مواجه هستند که میانگین آن بسیار بالاتر از ۱۰۰ دلار به ازای هر تن است. برای کشورهای دیگر مانند کره‌جنوبی، تایوان، اندونزی، ژاپن و تایلند، عوارض در محدوده ۴۶ تا ۷۸ دلار به ازای هر تن قرار دارند. با این حال، برخی تولیدکنندگان خاص، مانند CGPC (تایوان) و‌هانوها (کره)، توانسته‌اند نرخ‌های پایین‌تر مانند ۴۶دلار به ازای هر تن دریافت کنند. انتظار می‌رود این ساختار عوارض در بلندمدت واردات از چین و آمریکا را محدود کند و الگوهای تامین پی‌وی‌سی هند را تغییر دهد. این تغییر ممکن است به نفع تامین‌کنندگان دیگر، به‌ویژه از ویتنام و خاورمیانه، باشد که می‌توانند از بازده خالص بالاتر بهره‌مند شوند.
چشم‌انداز تقاضا و عرضه در هند
با وجود عوارض، هند همچنان به واردات پی‌وی‌سی وابسته خواهد بود، زیرا پیش‌بینی می‌شود تقاضا بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ با نرخ رشد سالانه مرکب حدود ۵ درصد افزایش یابد. این رشد توسط سرمایه‌گذاری‌های قوی در زیرساخت‌ها و بنیان‌های اقتصادی مستحکم پشتیبانی می‌شود. با این حال، افزایش ظرفیت داخلی زودتر از سه‌ماه پایانی ۲۰۲۶ محقق نخواهد شد؛ زمانی که فاز نخست طرح توسعه دو مرحله‌ای شرکت «ریلاینس» با ظرفیت ۱.۲میلیون تن به بهره‌برداری می‌رسد. فاز دوم این طرح نیز قرار است یک‌میلیون تن دیگر به تولید اضافه کند، اما زمان دقیق اجرای آن هنوز مشخص نیست.
در میان‌مدت، محدودیت واردات از چین و آمریکا می‌تواند عرضه را در هند کاهش دهد و از قیمت پی‌وی‌سی حمایت کند. این شرایط احتمالا به رشد قیمت‌ها منجر می‌شود و فشار بیشتری بر صنایع پایین‌دستی وارد می‌کند. تولیدکنندگانی که وابستگی بالایی به پی‌وی‌سی دارند، ناچار با افزایش هزینه تولید روبه‌رو خواهند شد؛ موضوعی که یا حاشیه سود آنها را کاهش می‌دهد یا به افزایش قیمت محصولات نهایی منجر می‌شود.
تاثیرات جهانی و چالش‌های صادرکنندگان
ترکیب تعرفه‌های ضددامپینگ و مقررات اداره استانداردهای هند (BIS) به‌احتمال زیاد محموله‌های چینی را دست‌کم برای پنج سال آینده از بازار هند دور نگه می‌دارد. این موضوع چین را با چالش هدایت بیش از یک‌میلیون تن مازاد پی‌وی‌سی به مقاصد دیگر روبه‌رو کرده است. تولیدکنندگان مستقر در چین اکنون تحت فشار جدی برای یافتن بازارهای صادراتی تازه هستند. در همین حال، خریداران و فروشندگان در سراسر آسیا خود را برای موج احتمالی ورود پی‌وی‌سی ارزان‌قیمت چین آماده می‌کنند؛ موجی که می‌تواند بازارهای داخلی تولیدکنندگان منطقه را تهدید کند.
صادرات پی‌وی‌سی چین از حدود ۶۷۵ هزار تن در سال ۲۰۱۹به ۳میلیون تن در سال ۲۰۲۴ رسیده‌است. این رشد چشم‌گیر عمدتا نتیجه کاهش مصرف داخلی(به‌دلیل رکود در بخش مسکن) و اجرای پروژه‌های بزرگ توسعه ظرفیت تولید بوده‌است. نزدیکی جغرافیایی و رشد سریع تقاضا باعث شده هند مقصدی ایده‌آل برای این صادرات باشد. اما با بسته شدن این بازار، چین ناگزیر است مسیرهای تازه‌ای در آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه و حتی آفریقا جست‌وجو کند.
تاثیر بر بازارهای اروپا و آمریکای شمالی
در اروپا، بازار پی‌وی‌سی در سال ۲۰۲۵ با مشکلاتی در حوزه تقاضا و رقابت‌پذیری روبه‌رو بوده است. این بازار به‌طور سنتی تا حدی از نوسان‌های جهانی در امان مانده، چرا که نزدیک به ۹۰ درصد معاملات از طریق قراردادهای بلندمدت انجام می‌شود و خریداران اروپایی نیز استانداردهای سخت‌گیرانه‌ای برای کیفیت و گرید محصول دارند.
با‌این‌حال، تعرفه‌های جدید در آسیا نگرانی‌هایی را برای تولیدکنندگان اروپایی ایجاد کرده است. پیش‌بینی می‌شود تغییر مسیرهای تجاری باعث ورود بیشتر محصولات آمریکایی به بازارهای صادراتی اروپا (از جمله ترکیه) شود و همچنین زمینه را برای ورود مستقیم مواد چینی، به‌ویژه ظرفیت‌های جدید مبتنی بر اتیلن، فراهم کند. چنین شرایطی می‌تواند رقابت را تشدید کرده و حاشیه سود تولیدکنندگان اروپایی را تحت فشار بگذارد.
در آمریکای شمالی نیز تولیدکنندگان پی‌وی‌سی با چالش‌های تازه‌ای ناشی از عوارض ضددامپینگ روبه‌رو هستند. هند اکنون به جمع کشورهایی مانند بریتانیا، اتحادیه اروپا، برزیل و احتمالا مکزیک، که در حال بررسی اعمال محدودیت هستند پیوسته است. این وضعیت برای یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان پی‌وی‌سی جهان دشوار است، زیرا سودآوری صادرات در سطح بالا تحت فشار قرار می‌گیرد. عوارضی که هند برای تولیدکنندگان آمریکایی تعیین کرده، بسته به شرکت‌ها از ۷۲ تا ۲۸۴ دلار برای هر تن متغیر است.
فرصت‌ها و چالش‌های پیش رو
عوارض ضددامپینگ هند پیامدهای گسترده‌ای برای زنجیره تامین جهانی پی‌وی‌سی به همراه دارد. برای تولیدکنندگان داخلی، این سیاست فرصتی فراهم می‌کند تا جایگاه خود را تقویت کرده و در ظرفیت‌های جدید سرمایه‌گذاری کنند. شرکت‌هایی مانند «ریلاینس» در حال برنامه‌ریزی برای افزایش چشم‌گیر تولید هستند؛ اقدامی که می‌تواند در بلندمدت وابستگی هند به واردات را کاهش دهد.
در مقابل، صنایع پایین‌دستی و مصرف‌کنندگان با چالش افزایش هزینه مواد اولیه روبه‌رو می‌شوند. این گروه‌ها ناچار خواهند بود قیمت محصولات خود را بالا ببرند یا با بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها فشار موجود را جبران کنند. در سطح جهانی نیز برخی تولیدکنندگان، به‌ویژه در ویتنام و خاورمیانه، می‌توانند از تغییر مسیر تجارت سود ببرند، زیرا هند به دنبال تامین‌کنندگان تازه برای پاسخگویی به رشد تقاضای داخلی است.
تصمیم هند برای اعمال تعرفه‌های ضددامپینگ بر واردات پی‌وی‌سی نقطه عطفی در بازار جهانی این محصول به شمار می‌رود. این اقدام علاوه بر حمایت از تولیدکنندگان داخلی، مسیرهای تجارت بین‌المللی را نیز بازتر تعریف می‌کند. با محدود شدن حضور چین و آمریکا در بازار هند، تولیدکنندگان این کشورها باید به فکر بازارهای جدید باشند، درحالی‌که هند به سمت تنوع‌بخشی به منابع تامین و توسعه تولید داخلی حرکت می‌کند. مجموعه این تغییرات، همراه با رشد مداوم تقاضا، آینده‌ای پیچیده و پرچالش را برای صنعت جهانی پی‌وی‌سی رقم خواهد زد.
