چشم‌انداز بازار ابزارهای کاهنده آلودگی
براساس گزارشFuture Market Insights (FMI)، ارزش این بازار در سال ۲۰۲۵ حدود ۳میلیارد و ۳۴۵میلیون دلار برآورد شده و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۵ به بیش از ۵میلیارد و ۲۹۵میلیون دلار برسد؛ رشدی که نرخ سالانه مرکب آن را ۴.۷درصد نشان می‌دهد. طی این دوره، درآمد جهانی بازار نزدیک به ۱میلیارد و ۹۵۰میلیون دلار افزایش خواهد یافت که ناشی از تقاضای روزافزون برای سوخت‌های پاک‌تر و کاتالیزورهای با کارآیی بالا در پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی است.
رشد این بازار به شدت تحت تاثیر سیاست‌های تولید دیزل و بنزین با گوگرد بسیار پایین قرار دارد که در چارچوب استانداردهای بین‌المللی مانند یورو شش، بهارات استیج شش و آی‌ام‌او ۲۰۲۰ اعمال می‌شود. پیش‌بینی می‌شود بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰، بازار کاتالیزور سولفورزدایی هیدروژنی نزدیک به ۸۵۰میلیون دلار رشد کند که عمدتا به دلیل ارتقای واحدهای دی‌سولفوریزاسیون دیزل و نفتا خواهد بود. از سال ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۵، سرمایه‌گذاری در کاتالیزورهای نانو ساختار، ترکیبات دو فلزی و مدل‌های پالایشگاهی -پتروشیمی یکپارچه می‌تواند حدود ۱میلیارد و ۱۰۰میلیون دلار رشد اضافی ایجاد کند. کارشناسان معتقدند کاتالیزورهای پیشرفته امکان حذف گوگرد بیشتری را با مصرف کمتر هیدروژن و طول عمر چرخه بالاتر فراهم می‌کنند و با توجه به سخت‌گیری‌های بیشتر در کشورهای در‌حال‌توسعه، عملکرد کاتالیزورها به عامل کلیدی بهره‌وری عملیاتی تبدیل شده است.
نکات کلیدی بازار
ارزش بازار در ۲۰۲۵ برابر با ۳میلیارد و ۳۴۵میلیون دلار، پیش‌بینی ارزش بازار در ۲۰۳۵ بیش از ۵میلیارد و ۲۹۵میلیون دلار، سهم اصلی کاربرد در نفتا و بنزین حدود ۵۵درصد، سهم غالب مصرف‌کننده در صنایع پتروشیمی بیش از ۶۰درصد و سریع‌ترین رشد در بخش پتروشیمی با نرخ ۷.۴درصد است. منطقه آسیا–اقیانوسیه سریع‌ترین مرکز رشد بازار محسوب می‌شود. تاسیس پالایشگاه‌ها و مجتمع‌های پتروشیمی در چین، هند و کره‌جنوبی و نیاز به انعطاف‌پذیری خوراک، تقاضا برای کاتالیزورها را افزایش داده است. کاتالیزورهای کبالت-مولیبدن و نیکل-مولیبدن توانایی پردازش خوراک‌های ترش و شکسته را دارند و نیاز به واسطه‌های بدون گوگرد در تولید اتیلن و ترکیبات آروماتیک، مصرف این کاتالیزورها را تقویت می‌کند.
پنج نیروی اصلی محرک توسعه بازار شامل مقررات سختگیرانه کاهش گوگرد، یکپارچه‌سازی پتروشیمی برای جلوگیری از مسمومیت واحدهای کرکر و ریفورمر، نوآوری در کاتالیزورها شامل فازهای نانو، حفره‌های بهینه و سیستم‌های دوفلزی، نوسازی پالایشگاه و تقاضای بازارهای نوظهور ناشی از شهرنشینی و اقدامات بهبود کیفیت هوا در آسیا–اقیانوسیه، آمریکای لاتین و آفریقاست.
در بخش‌بندی بازار، کاتالیزورهای کبالت-مولیبدن پیشرو هستند و سهم عمده‌ای در دی‌سولفوریزاسیون دیزل دارند. خوراک مبتنی بر نفتا بیشترین حجم مصرف را به خود اختصاص می‌دهد و با پالایش بنزین و مدیریت اکتان مرتبط است. صنایع پتروشیمی بیش از ۶۰درصد سهم مصرف را در ۲۰۲۵ دارند و سریع‌ترین رشد نیز در همین بخش مشاهده می‌شود. در بخش کاربرد، نفتا و بنزین با نرخ رشد ۶.۸درصد، تعادل بین حذف عمیق گوگرد و حفظ اولفین‌ها را فراهم می‌کند.
بررسی منطقه‌ای نشان می‌دهد که رشد بازار در آمریکای شمالی تحت تاثیر استانداردهای سختگیرانه و تولید دیزل تجدیدپذیر با نرخ ۴.۵درصد است. در اروپا، اتحادیه اروپا با رهبری آلمان و هلند و استفاده از کاتالیزورهای اکسید مخلوط و نانو ساختار، نرخ رشد ۴.۷درصد دارد. آسیا–اقیانوسیه با توسعه ظرفیت در چین، هند، کره‌جنوبی و عربستان سعودی سریع‌ترین رشد منطقه‌ای را با نرخ ۵درصد تجربه می‌کند و در خاورمیانه و آفریقا، پروژه‌های پالایشگاهی جدید و پردازش خوراک‌های سنگین تقاضا برای سیستم‌های مقاوم را حفظ می‌کنند. رقابت در بازار شدید است و شرکت‌های برجسته شامل آلبمارل، هالدور توپسو، آکسنز، باسف، جانسون متی، شل، کلاریانت، کریتریون، هانیول و سینوپک هستند. این شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، تولید کاتالیزورهای مقاوم در برابر غیرفعال شدن، تحمل خوراک‌های آروماتیک و همکاری استراتژیک با پالایشگاه‌ها، موقعیت خود را در بازار حفظ می‌کنند.
چشم‌انداز بازار نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۳۵، کاتالیزورهای سولفورزدایی هیدروژنی همچنان نقش حیاتی در گذار انرژی ایفا خواهند کرد. این فناوری ضمن کاهش وابستگی به نفت، نیازهای تطبیقی مقررات را تامین کرده و با نوآوری در مواد مقاوم در برابر مسمومیت و چرخه‌های بازسازی، هزینه‌ها را برای پالایشگاه‌های کوچک بهینه می‌سازد. بدین ترتیب، سوخت‌های کم‌گوگرد بدون آسیب به محیط زیست تامین می‌شوند و تولیدکنندگانی که در کاتالیزورهای چندکارکرده و با ظرفیت بالا سرمایه‌گذاری کنند، پیشتاز تحول پایدار بازار خواهند بود.
