کجای «اطراف تهران» آلوده نیست؟
هوای پاک در «دشت هویج»
در این شرایط نیم یا یک روز در طبیعت با هوای پاک بودن، می‌تواند کمک موثری به ساکنان پایتخت باشد. با توجه به اینکه شاهد تعطیلات مکرر مدارس و ادارات دولتی به واسطه آلودگی هوا هستیم، بخشی از خانواده‌‌‌‌‌‌‌ها این امکان را دارند تا آن روز را خارج از شهر بگذرانند. پیشنهاد ما به شما در این گزارش سفر یک‌روزه به مقصد «دشت هویج» در حوالی روستای «افجه» به سمت شمال‌شرق تهران است.
دشت هویج سال‌ها قبل بیشتر برای کوهنوردان شناخته‌شده بود. آنها در هرچهار فصل سال خودشان را به روستای افجه در ناحیه گلندوک و لواسان می‌‌‌‌‌‌‌رسانند و پس از رسیدن به دشت و استراحت زیر سایه ردیف درختان آن عازم قله‌‌‌‌‌‌‌های «پرسون» یا «آتش‌‌‌‌‌‌‌کوه» می‌شوند. با رونق طبیعت‌‌‌‌‌‌‌گردی اما پای گروه بزرگ‌تری به دشت هویج باز شده‌است و بسیاری برای گذراندن یک شب در دشتی که در حاشیه کوهستان قرار دارد به دشت هویج سفر می‌کنند. البته رونق دشت هویج به دوره معاصر خلاصه نمی‌شود، این دشت در سده‌‌‌‌‌‌‌های گذشته هم یکی از شکارگاه‌های مطلوب بوده و شاهزادگان در آنجا انواع گونه‌‌‌‌‌‌‌ها را شکار می‌کردند.
ورزشکاران راهی افجه می‌شوند
آلودگی هوا در تهران زودتر از سال‌های قبل به نقطه اوج خود رسیده و خشکسالی و بی‌‌‌‌‌‌‌بارشی هم رکورد زده است. این موضوع باعث‌شده شدت آلودگی چنان بالا برود که بسیاری از مناطق خوش و آب هوا در اطراف تهران مانند لواسان و... هم درگیر آلودگی شوند.
در گزارشی که «دنیای‌اقتصاد» هشتم آذر منتشر کرد، مساله کوچ ورزشکاران، به‌ویژه دوندگان و دوچرخه‌‌‌‌‌‌‌سواران از تهران بررسی شد، این گروه در این روزها یا ورزش را کنار گذاشته یا به مناطق با هوای پاک مراجعه کرده‌اند که نمونه‌‌‌‌‌‌‌اش روستای افجه و دشت هویج است، دشتی که در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و می‌توان از آن قله زیبای دماوند را مشاهده کرد، بنابراین در این روزها، دشت هویج مخاطبان سومی هم پیدا‌کرده که شامل ورزشکاران گریزان از هوای آلوده است.
چرا دشت هویج؟
دلیل نام‌گذاری دشت هویج را به کاشت هویج در این دشت مرتبط می‌دانند، اما محلی‌ها بیشتر آن را «گرچال» می‌خوانند. «گر» به‌معنای آتش و «چال» به‌معنای جایگاه است. برخی معتقدند این نام به دلیل گرم‌‌‌‌‌‌‌تر‌بودن دشت نسبت به روستای افجه است، همین ویژگی دشت هویج را به گزینه‌‌‌‌‌‌‌ای مطلوب برای این روزها بدل می‌کند. به‌علاوه برای رسیدن به این دشت باید از میان کوچه باغ‌های روستای «افجه» بگذرید که در پاییز برگ درختان آنها به رنگ‌‌‌‌‌‌‌های مختلف درآمده و منظره‌‌‌‌‌‌‌ای زیبا پدید آورده‌اند.
پیاده‌‌‌‌‌‌‌روی از دشت تا کوهستان
مسیر رفتن به دشت هویج از سمت شمال‌شرق تهران و بزرگراه بابایی است. بعد از آن باید وارد جاده لشکرک شده و به سمت میدان لشکرک برانید. با رسیدن به میدان، تابلوهای روستای افجه را می‌بینید که مسیر را به شما نشان می‌دهد. پیش از رسیدن به روستا با دو تابلو مواجه می‌‌‌‌‌‌‌شوید، یکی از آنها جاده‌ای آسفالته است که به سمت روستای افجه می‌رود و دیگری یک مسیر خاکی که شما را به دشت هویج می‌رساند.
اگر از کرج به سمت دشت هویج می‌‌‌‌‌‌‌روید از بزرگراه شهدای البرز وارد بزرگراه خرازی شوید و در ادامه پس از بزرگراه همت به سمت بزرگراه زین‌الدین بروید. ادامه مسیر به سمت بزرگراه بابایی و سپس لشکرک است. در مسیر خاکی دشت هویج امکان رانندگی با ماشین‌های آفرود وجود دارد و البته ماشین‌های سواری معمولی هم تا جایی از مسیر را می‌توانند طی کنند، بااین‌حال پیشنهاد ما به شما این است که از مسیر روستا بروید.
سه دلیل هم برای این پیشنهاد داریم، اینکه تجربه پیاده‌‌‌‌‌‌‌روی بیشتری در هوای پاک و سالم داشته باشید و از آن بهره‌مند شوید. دوم اینکه در مسیر گذشتن از روستا هم امکان مراوده با اهالی را دارید و هم با خرید از آنها می‌‌‌‌‌‌‌توانید اقتصاد روستا را تقویت کنید. اقدامی که احساس تعلق مردم برای حفاظت از دشت و کوهستان را بالا برده و در عین‌حال تصویر مطلوب‌تری از طبیعت‌‌‌‌‌‌‌گردی را در ذهن آنها ایجاد می‌کند. آخرین دلیل این است که مسیر رسیدن به دشت از روستا بسیار زیباست. البته توجه داشته باشید به واسطه وجود رودخانه در این مسیر، حتما هواشناسی را چک کنید تا مبادا دچار مشکلی شوید.
پیشنهاد ما به شما این است که برای رفتن به این دشت حتما لباس مناسب و کفش راحتی به‌همراه داشته باشید. به‌علاوه با توجه به اینکه در دشت جز چند درخت چیز دیگری نیست، حتما اجاق گاز سفری را برای تهیه چای یا پخت و پز با خود ببرید تا در این زمینه دچار مشکل نشوید. توصیه دیگر ما به شما این است که در زمان بارش برف و زمان‌هایی که احتمال ریزش بهمن وجود دارد، از کوهنوردی در این منطقه پرهیز کنید.
