فراخوان ناگهانی صدها ژنرال ارتش آمریکا؛
نشست جنجالی پنتاگون

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، با اخذ تصمیم غیرمنتظره برای فراخوانی صدها ژنرال و دریاسالار به ایالت ویرجینیا، موجی از گمانهزنی و نگرانی را در میان کارشناسان و مقامات نظامی به راه انداخته است.
این نشست قرار است ۳۰ سپتامبر برگزار شود؛ نشستی که به گفته منابع نزدیک، هیچ دستور کار روشنی ندارد و همین امر بر فضای ابهام و سوءظنها افزوده است.
دعوت از این تعداد مقام ارشد نظامی ـ که طبق آمار پنتاگون شامل بیش از ۸۰۰ ژنرال و افسر پرچمدار فعال میشود ـ نگرانیهایی جدی درباره پیامدهای امنیتی به همراه داشته است.
تحلیلگران هشدار دادهاند که حضور همزمان بسیاری از فرماندهان در یک مکان میتواند در کوتاهمدت آمادگی نیروهای مسلح برای واکنش به بحرانها را کاهش دهد.
سخنگوی پنتاگون تنها اعلام کرده که وزیر دفاع قصد دارد «با رهبران ارشد نظامی خود دیدار و گفتوگو کند،» بدون اینکه جزئیات بیشتری ارائه شود. برخی مقامات کنگره این نشست را شبیه «گردهمایی انگیزشی» برای تقویت فرهنگ سازمانی توصیف کردهاند.
در مقابل، تحلیلگران مستقلی همچون کوریشاکه از اندیشکده امریکن اینترپرایز، معتقدند که این اقدام بیشتر به نمایش قدرت هگست شباهت دارد تا طرحی استراتژیک.
در فضای رسانهای نیز گمانهزنیهای متفاوتی مطرح شده است: از احتمال رونمایی از استراتژی ملی دفاعی جدید گرفته تا تأکید بر وفاداری به رئیسجمهور دونالدترامپ یا حتی پاکسازی سطوح عالی ارتش. به نوشته فایننشال تایمز، بسیاری از کارشناسان نگرانند این نشست به بستری برای فشار سیاسی بر فرماندهان نظامی تبدیل شود.
تشبیه تاریخی هم بر دامنه بحثها افزوده است. بن هاجز، فرمانده سابق ارتش آمریکا در اروپا، در شبکه اجتماعی ایکس یادآور شد که در سال ۱۹۳۵ ژنرالهای آلمان ناگهان به برلین فراخوانده شدند تا سوگند وفاداری به قانون اساسی وایمار را کنار بگذارند و به شخص هیتلر سوگند یاد کنند. گرچه هگست این مقایسه را با طعنه رد کرد، اما بازتاب گسترده آن نشاندهنده حساسیت فضای کنونی است.
نشست پیشرو در حالی برگزار میشود که هگست طی ماههای اخیر کاهش ۲۰ درصدی تعداد ژنرالهای چهارستاره و ۱۰ درصدی همه افسران ارشد را دستور داده است. همزمان، دولت ترامپ نیز ۱۴ مقام عالی نظامی و امنیتی را برکنار کرده که از جمله آنها رئیس ستاد مشترک ارتش و فرماندهان ارشد نیروی دریایی و گارد ساحلی بودهاند. این حجم از تغییرات، نگرانیها درباره تلاش برای بازآرایی گسترده در ساختار دفاعی آمریکا را تقویت کرده است.
برخی تحلیلگران از جمله مایکل اوهانلون از اندیشکده بروکینگز، این فراخوان را «بیاحتیاطانه» و «نمایشی» توصیف کردهاند. او هشدار داد که غیبت گسترده فرماندهان میتواند ریسکهای امنیتی ایجاد کند؛ حتی اگر وقوع حمله نظامی در این بازه زمانی محتمل نباشد. در مقابل، معاون رئیسجمهور آمریکا، جیدی ونس، موضوع را کماهمیت جلوه داده و گفته است «چندان غیرعادی نیست» که ژنرالها برای دیدار با وزیر دفاع گردهم آیند.
فراخوان گسترده پنتاگون در شرایطی که آمریکا در حال بازنگری در استراتژی دفاعی خود و تمرکز بیشتر بر امنیت داخلی و نیمکره غربی است، پرسشهای مهمی را ایجاد کرده است. آیا این نشست مقدمهای برای اعلام تغییرات اساسی در سیاست دفاعی خواهد بود، یا تنها ابزاری برای اعمال فشار سیاسی و نمایش قدرت؟
صرفنظر از پاسخ نهایی، آنچه مسلم است این است که این رویداد نشاندهنده تنش فزاینده میان اقتضائات نظامی و فشارهای سیاسی در واشنگتن است؛ تنشی که میتواند پیامدهای بلندمدتی برای جایگاه ارتش آمریکا و ساختار امنیتی این کشور در پی داشته باشد.