چرا ایران هنوز به CFT نپیوسته است؟

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ ایران از نظر فنی و حقوقی کاملاً با استانداردهای جهانی مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) همسوست و پیش‌تر به ۷ کنوانسیون این چارچوب پیوسته است. مفاد و جرایم مندرج در دو کنوانسیون باقی‌مانده  از سال ۱۳۹۴ نیز در قانون داخلی جرم‌انگاری و اجرایی شده‌اند، به‌طوری که تمام مفاد CFT در قوانین کشور اعمال می‌شود.

با این حال، ایران هنوز رسماً به CFT نپیوسته است؛ در حالی که ۱۹۰ کشور از جمله چین، روسیه، کوبا و حتی کشورهایی که میزبان گروه‌های مقاومت هستند، به آن ملحق شده‌اند. این عدم عضویت بهانه‌ای برای ادامه محدودیت‌های مالی علیه ایران و اختلال در روابط بانکی و اقتصادی بین‌المللی شده است. الحاق به CFT می‌تواند این موانع را رفع و بازگشت به لیست خاکستری FATF را تسهیل کند.

کنوانسیون CFT استانداردهای بین‌المللی مقابله با تامین مالی تروریسم را تعریف می‌کند و الحاق آن، تهدیدی برای استقلال کشورها محسوب نمی‌شود. کشورهای بزرگ اقتصادی و حتی تحت تحریم مانند کره‌شمالی، چین، روسیه و ونزوئلا به این سند پیوسته‌اند. حتی کشورهای میزبان گروه‌های مقاومت نیز استانداردهای آن را پذیرفته‌اند.

نگرانی‌ها درباره افشای اطلاعات نیز بی‌مورد است. تبادل اطلاعات تنها در پاسخ به درخواست رسمی و طبق قوانین کشور دریافت‌کننده انجام می‌شود و ایران با سازوکارهای داخلی، امنیت اطلاعات و حریم خصوصی را تضمین کرده است. همچنین CFT نظام بازرسی مستقیم ندارد و ورود به امور داخلی اتباع کشورها محدود است. حق شرط ایران در دیوان عالی نیز امنیت قضایی را حفظ می‌کند.

پیوستن ایران به CFT آثار مثبت حیاتی دارد: رفع فشارهای مالی FATF، تسهیل روابط بانکی، افزایش تجارت و جذب سرمایه‌گذاری خارجی و کاهش ریسک‌های اقتصادی. تعلل در الحاق، بهانه‌ای برای فشار بیشتر دشمنان و محدودیت شبکه مالی بین‌المللی باقی می‌گذارد. این اقدام، موقعیت ایران را در جامعه جهانی ارتقا داده و حمایت از توسعه پایدار کشور را نیز تقویت می‌کند.