اخبار باشگاه اقتصاددانان روزنامه شماره ۶۳۲۵

در خاورمیانه‌ای که همواره آبستنِ بحران، رقابت و جابه‌جایی‌های ژئوپلیتیک بوده، برخی لحظه‌ها تاریخ را بیش از پیش شتاب می‌بخشند؛ لحظه‌هایی که نه صرفا یک واقعه‌ سیاسی یا نظامی، بلکه نقطه‌عطفی در نظم منطقه‌ای و جهانی‌اند. «هفتم اکتبر» سال ۲۰۲۳ یکی از همین لحظه‌هاست: حمله‌ حماس به اسرائیل، رخدادی که تنها در عرض چند ساعت، خاورمیانه را از مسیری که در آن به‌سوی گسترش توافق‌نامه ابراهیم، کاهش تنش، و بازآرایی ژئوپلیتیکی پیش می‌رفت، وارد چرخه‌ای تازه از جنگ، بی‌ثباتی و مداخله‌های بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی کرد. در پس‌لرزه‌های این رویداد بود که جبهه‌های متعددی از یمن تا لبنان، و از غزه تا عراق و سوریه شعله‌ور شد و نهایتا در بامداد ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، اسرائیل برای نخستین‌بار به‌طور مستقیم ایران را هدف حمله‌ نظامی قرار داد.

ولادیمیر لنین جمله‌ معروفی دارد به این مضمون: «دهه‌‌هایی وجود دارد که هیچ اتفاقی نمی‌‌افتد، و هفته‌‌هایی وجود دارد که به‌‌اندازه‌ دهه‌‌ها در آنها اتفاق رخ می‌دهد.» این جمله، مصداق و نمونه‌ گویایی از «شدت» و «شتاب» تحولات موجود در خاورمیانه است. به‌‌جرات می‌توان تحولات خاورمیانه را به دو بخش یا دو دوره تقسیم کرد: پیش از ۷ اکتبر و پس از ۷ اکتبر.