بازی استارمر با کارت ترامپ
استارمر که تلاش او برای جلب نظر ترامپ یکی از معدود موفقیت‌های بزرگ دوران نخست‌وزیری‌اش به شمار می‌رود، موفق شده است تعرفه‌های ترامپ بر بریتانیا، به‌ویژه بر خودرو، هوافضا و - با تاثیر کمی کمتر - فولاد را مهار کند. سرمایه‌گذاری ۱۵۰میلیاردپوندی شرکت‌های آمریکایی در بریتانیا که استارمر آن را مرتبط با این سفر رسمی اعلام کرد، یک تاکتیک آشنای دفتر نخست‌وزیری بود: جمع‌آوری مجموعه‌ای از تصمیمات تجاریِ از‌پیش‌برنامه‌ریزی‌شده برای رسیدن به یک عدد بزرگ و سپس، سهیم دانستن خود در این موفقیت.
یکی از نزدیکان استارمر گفت که نخست‌وزیر از شور و هیجان تجاری پیرامون این سفر «واقعا خوشحال» است. او به‌شدت نیاز دارد تا رأی‌دهندگان را متقاعد کند که پیش از بودجه ماه نوامبر، یک استراتژی رشد قانع‌کننده در دست دارد. اما با بازگشت ترامپ به واشنگتن با هواپیمای ایر فورس وان در شامگاه پنج‌شنبه، قراردادهای تجاری در عمل چه دستاوردی داشتند؟
فناوری
وعده‌های سرمایه‌گذاری چند‌میلیاردپوندی از سوی شرکت‌های بزرگ فناوری مانند مایکروسافت و انویدیا، یکی از محورهای اصلی توافقات بین آمریکا و بریتانیا بود. سرمایه‌گذاران و کارآفرینان حوزه فناوری بریتانیا به طور کلی از برنامه‌های ساخت چندین مرکز محاسباتی جدید مختص هوش مصنوعی استقبال کردند. جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا، اوایل امسال به کمبود «شگفت‌انگیز» زیرساخت‌های هوش مصنوعی در بریتانیا اشاره کرده بود. مایکروسافت اعلام کرد که طی چهار سال تا سال ۲۰۲۸، مبلغ ۳۰میلیارد دلار در بریتانیا هزینه خواهد کرد که نیمی از آن به ساخت زیرساخت‌های هوش مصنوعی، ازجمله بزرگ‌ترین ابررایانه جدید بریتانیا، اختصاص خواهد یافت.
انویدیا نیز اعلام کرد که ۵۰۰میلیون پوند در استارت‌آپ محاسبات ابری بریتانیایی Nscale سرمایه‌گذاری می‌کند. این بخشی از طرح استقرار ۱۲۰هزار تراشه این شرکت در بریتانیاست که این کشور را به بزرگ‌ترین مرکز قدرت محاسباتی هوش مصنوعی در اروپا تبدیل می‌کند. هوانگ همچنین متعهد شد که حمایت بیشتری از اکوسیستم استارت‌آپی هوش مصنوعی بریتانیا به عمل آورد؛ اکوسیستمی که به گفته او «به‌شدت تقویت شده است». گشوده شدن بریتانیا به روی فناوری و سرمایه‌گذاری سیلیکون‌ولی، یک پیروزی برای آمریکا در رقابت با چین بر سر حاکمیت جهانی هوش مصنوعی خواهد بود.
تفاهم‌نامه بین دو کشور به «چارچوب‌های سیاستگذاری پیشرو و حامی نوآوری در هوش مصنوعی» بریتانیا اشاره دارد. برخی این موضوع را به‌عنوان موافقت بریتانیا با اجرای مقررات فناوری با سخت‌گیری کمتر تفسیر کرده‌اند. شرکت نرم‌افزار هوش مصنوعی آمریکایی پالانتیر نیز موافقت کرد که طی پنج سال آینده ۱.۵میلیارد پوند در بریتانیا سرمایه‌گذاری کند و همچنین تمدید قراردادی به ارزش ۷۵۰میلیون پوند از سوی وزارت دفاع بریتانیا دریافت کرد. تونی وانگ، مدیر سبد سهام فناوری در شرکت T Rowe Price، گفت که بریتانیا «مقیاس بزرگ با بوروکراسی کمتر» نسبت به سایر نقاط اروپا ارائه می‌دهد. او افزود: «بریتانیا به طور فزاینده‌ای در حال تثبیت موقعیت خود به‌عنوان پلی میان سرمایه فناورانه آمریکا و تقاضای اروپاست. لندن از نظر طرز فکر به واشنگتن نزدیک‌تر از بروکسل است و این موضوع برای شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت انجام می‌دهند، اهمیت دارد.»
انرژی هسته‌ای
دولت ترامپ از برنامه‌های بریتانیا برای توقف اکتشافات جدید نفت و گاز داخلی به‌شدت انتقاد کرده است. اما در زمینه انرژی هسته‌ای، دو کشور همسویی بیشتری دارند. این هفته، آمریکا و بریتانیا قراردادی را برای تسریع در بررسی طراحی رآکتورهای هسته‌ای از طریق کاهش دوباره‌کاری‌ها بین نهادهای نظارتی دو کشور امضا کردند؛ این توافق آرزوی دیرینه توسعه‌دهندگان طرح‌های پیشرفته یا ماژولار جدید را برآورده می‌کند. در همین حال، شرکت‌های بریتانیایی و آمریکایی از جمله «سِنتاریکا»، «اکس-انرژی»، «هولتک» و «لَست انرژی» همکاری‌هایی را برای توسعه رآکتورهای کوچک ماژولار یا میکرو رآکتورها در بریتانیا اعلام کردند. غول مهندسی بریتانیا، رولز-رویس، نیز اعلام کرد که رآکتورهای کوچک ماژولار خود را وارد فرآیند نظارتی آمریکا کرده است.
پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده در بریتانیا می‌توانند در دهه ۲۰۳۰، تامین برق این کشور را تقویت کنند و به پاسخگویی به تقاضای روزافزون از سوی خودروهای برقی و مراکز داده کمک کنند. اما هم فناوری و هم برنامه‌ها در مراحل بسیار ابتدایی قرار دارند و هنوز به جذب میلیاردها پوند سرمایه و گذراندن چندین مرحله نظارتی نیاز دارند. طراحی رآکتورها هنوز در حال توسعه است، درحالی‌که همکاری‌های مختلف عمدتا در مرحله تفاهم‌نامه یا توافق‌نامه‌های توسعه مشترک قرار دارند.
فولاد
امیدها به اینکه سفر ترامپ توافق اعلام‌شده در ماه ژوئیه برای کاهش تعرفه‌های صادرات فولاد به آمریکا به صفر درصد را قطعی کند، حتی پیش از فرود رئیس‌جمهور بر خاک بریتانیا بر باد رفت. دولت پیش از ورود او اعلام کرد که با یک عوارض دائمی ۲۵درصدی موافقت کرده است که «ثبات» را برای این صنعت فراهم می‌کند. اگرچه عوارض ۲۵درصدی کمتر از تعرفه ۵۰درصدی‌ای است که بر صادرات کشورهای دیگر اعمال شده، اما این امر فشار را بر صنعتی که هم‌اکنون با قیمت‌های بالای انرژی و مازاد فولاد چینی دست‌وپنجه نرم می‌کند، افزایش خواهد داد.
سَم لو، مسوول بخش تجارت در شرکت مشاوره «فلینت گلوبال»، گفت که از این ماجرا یک درس می‌توان گرفت: «حتی اگر در لیست خوب‌های ترامپ باشید، به این معنا نیست که به هرچه می‌خواهید می‌رسید.» تعرفه ۲۵درصدی نه‌تنها به تولیدکنندگان فولاد بریتانیا، بلکه به شرکت‌های دیگری که از فولاد در محصولات صادراتی خود به آمریکا استفاده می‌کنند نیز ضربه می‌زند؛ مانند شرکت سازنده بیل مکانیکی JCB مستقر در استافوردشایر. آمریکا دومین بازار صادراتی مهم بریتانیا است که ۹درصد از ارزش کل صادرات را به خود اختصاص می‌دهد.
بلک‌استون
غول سهام خصوصی، بلک‌استون، با فاصله زیاد، بزرگ‌ترین تعهد سرمایه‌گذاری در بریتانیا را اعلام کرد. انتظار می‌رود طی ۱۰سال آینده ۱۰۰میلیارد پوند در حوزه‌های سهام خصوصی، املاک و مستغلات و اعتبارات سرمایه‌گذاری کند. اما نکته مهم این است که این گروه اعلام نکرد که ۱۰۰میلیارد پوند «سرمایه خالص» سرمایه‌گذاری خواهد کرد. این رقم شامل بدهی‌هایی است که شرکت برای خرید دارایی‌ها استفاده می‌کند و همچنین وام‌دهی خود بلک‌استون به شرکت‌های دیگر و پروژه‌های زیربنایی. از آنجا که بلک‌استون میزان سرمایه‌گذاری خود در بریتانیا طی ۱۰ سال گذشته را فاش نکرده است، مقایسه مستقیم نرخ سرمایه‌گذاری گذشته و اعلام‌شده غیرممکن است. با‌این‌حال، این شرکت در حال حاضر دارایی‌هایی به ارزش ۱۰۷میلیارد دلار یا تقریبا ۷۹میلیارد پوند در بریتانیا در اختیار دارد که شامل بدهی‌ها نیز می‌شود؛ مانند زیرساخت‌های دیجیتال و انبارهای تجارت الکترونیک. تعهد ۱۰۰میلیاردپوندی بخشی از یک برنامه قبلا اعلام‌شده توسط این شرکت آمریکایی برای سرمایه‌گذاری حداقل ۵۰۰میلیارددلاری در سراسر اروپا در همان دوره زمانی است.
یک مدیر ارشد در یک شرکت بازارهای خصوصی بریتانیایی گفت: «به هر حال، احتمالا تعدادی از این موارد قرار بود اتفاق بیفتند.» ریچل ریوز، وزیر خزانه‌داری بریتانیا، از زمان پیروزی حزب کارگر در انتخابات، با جدیت برای جلب نظر استیون شوارتزمن، مدیرعامل بلک‌استون، تلاش کرده و در ماه اوت گذشته یک شام خصوصی با او در نیویورک برگزار کرد. بلک‌استون همچنین سرمایه‌گذاری‌های شرکتی بزرگی در بریتانیا دارد، از جمله در شرکت «مرلین اینترتینمنتس»، مالک لگولند. این شرکت تا زمان واگذاری کامل سهام خود در سال گذشته، یکی از سهامداران عمده شرکت مادر بورس اوراق بهادار لندن بود.
ارزهای دیجیتال
مدیران حوزه ارزهای دیجیتال در بریتانیا انتظار داشتند پس از دیداری در روز دوشنبه بین ریچل ریوز و اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا، اعلامیه‌ای در مورد همکاری بین بریتانیا و آمریکا در زمینه دارایی‌های دیجیتال منتشر شود. در این نشست، شرکت‌های پیشرویی مانند «کوین‌بیس» و «ریپل» حضور داشتند. از جمله دارایی‌هایی که مدیران انتظار داشتند در این توافق گنجانده شود، استیبل‌کوین‌ها بودند؛ توکن‌های دیجیتالی که ارزش آنها به یک ارز رایج متصل است. همکاری عمیق‌تر، بریتانیا را به آمریکا نزدیک‌تر می‌کند؛ کشوری که تحت ریاست‌جمهوری ترامپ با آغوش باز از دارایی‌های دیجیتال استقبال کرده است. نهاد نظارتی برتر بازارهای آمریکا، «پروژه کریپتو» را برای تقویت این صنعت راه‌اندازی کرده است. بریتانیا که نگران نوسانات این دارایی‌ها و حمایت از مصرف‌کننده است، رویکرد محتاطانه‌تری اتخاذ کرده، اما با درخواست‌هایی برای افزایش تلاش‌های خود مواجه است تا از قافله عقب نماند. به گفته یک منبع آگاه، اعلامیه برنامه‌ریزی‌شده «در لحظه آخر… سازماندهی شده بود» و «بسیار کلی» بود.
* فایننشال تایمز
