عکس لید copy

 دولت ترامپ با بهره‌برداری از این فضای هیجانی، کارزاری بی‌سابقه را برای ارعاب و خاموش کردن منتقدان آغاز کرده است. اظهارات تهدیدآمیز دادستان کل، پم باندی، علیه «سخنان نفرت‌پراکنانه» و استفاده ابزاری از قدرت نهادهایی مانند کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) برای فشار بر رسانه‌ها و تعلیق برنامه‌هایی چون «جیمی کیمل لایو!»، نشان‌دهنده تلاشی سیستماتیک برای محو کردن مرز میان مخالفت سیاسی و خشونت است. این رویکرد، که توسط چهره‌هایی چون جی. دی. ونس نیز دنبال می‌شود، آزادی بیان را نه به‌عنوان یک حق قانونی، بلکه به‌مثابه ابزاری برای سلطه بر مخالفان و واداشتن آنها به تسلیم،  می‌نگرد.

در این میان، مقاومت برخی محافظه‌کاران اصولی در برابر این موج، نشان می‌دهد نبرد کنونی فراتر از یک جدال سیاسی روزمره، بلکه نزاعی بر سر روح متمم اول قانون اساسی و آینده جمهوری دموکراتیک آمریکاست.