پرونده امروز
آینده‌پژوهی در بازارهای مالی
معمولا این چشم‌اندازها بدون یک سررسید زمانی و قیمتی مشخص، با فروض زیاد و اماواگرهای بسیار همراهند که راه را برای فرار و سلب مسوولیت یا ادعای درست بودن پیش‌بینی باز می‌گذارند. نسیم طالب معتقد است که بازارها به‌خصوص در بلندمدت با وقوع رویدادهای نادر و پیامدهای بزرگ همراهند که به «قوی سیاه» معروف هستند.
این رویدادها قابل پیش‌بینی نیستند و یک روند خطی ندارند و مدل‌ها و شبیه‌سازی‌هایی که بر اساس دنیای بازی‌گونه طراحی می‌شوند با خطاهای بسیاری همراه هستند. او در کتاب «تخت پروکرستس» می‌نویسد که هم مدل‌ها و هم بازارها احمقانه (غیرمنطقی) عمل می‌کنند. جیمز گلیک در
«نیویورک ریویو آف بوکس» می‌نویسد: «افرادی از اینشتین دعوت کردند تا در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1939 پیامی برای آیندگان بنویسد و داخل کپسول زمان بگذارد تا پس از گذشت 5 هزار سال آن، دیگران آن را مطالعه کنند.
آلبرت اینشتین با لحن بدبینانه نسبت به آن می‌گوید که هر کس به آینده بیندیشد با ترس و وحشت زندگی خواهد کرد.» در این پرونده قرار است «پیش‌بینی کردن در بازارهای مالی و اقتصاد» مورد بحث قرار گیرد.
فعالان بازار سرمایه و استادان دانشگاه در این زمینه به این موضوع می‌پردازند که دنبال کردن پیشگوها و افرادی که در بازارهای مالی سیگنال می‌دهند، چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟ دنبال کردن پیشگوها در بازارهای مالی چه آسیب‌هایی به این صنعت وارد می‌کند؟ چرا با وجود اینکه کسب‌وکار پیشگویی با خطاهای بسیاری همراه بوده، اما هنوز هم بازار آنها داغ است؟ نقش رسانه‌ها در این زمینه چیست؟ چه راهی پیش روی سرمایه‌گذاران و مردم وجود دارد که می‌تواند جایگزین این موضوع باشد؟ راه درست سرمایه‌گذاری و مسیر حرفه‌ای آن چگونه ترسیم می‌شود؟ نقش مشاوره سرمایه‌گذاری‌ها و مشاوران (افراد حقوقی و حقیقی) چگونه تعریف می‌شود؟ آیا پیش‌بینی کردن نیازمند یک استاندارد اصولی است؟ این موارد سوالاتی است که در این پرونده «باشگاه اقتصاددانان» مورد بحث قرار خواهد گرفت.
