لید copy

در طول ده سال گذشته، بانک‌ها با مشکل نقدینگی مواجه بوده‌اند، کفایت سرمایه‌ آنها منفی شده و کار برخی از بانک‌ها به جایی رسیده که حتی نمی‌توانند به تعهدات قبلی خودشان پایبند باشند. اینجاست که همه مشکلات آغاز می‌شود؛ چراکه بانک‌های ناتراز برای حل مشکلات خودشان در حوزه کمبود منابع، به بانک‌ مرکزی رجوع می‌کنند و اقدام به استقراض از بانک‌ مرکزی می‌کنند.

به همین ترتیب، اثر بی‌کفایتی این بانک‌ها، رشد نقدینگی در کشور بوده است. هرچند مقابله با این پدیده در اقتصاد کشور ضروری است و به‌‌‌نوعی، حل معضل ناترازی بانک‌ها می‌‌‌تواند به ثبات مالی و اقتصادی کمک کند، اما هرگونه اشتباهی در این خصوص می‌‌‌تواند تبعات سنگینی برای اقتصاد کشور داشته باشد. خبر انحلال بانک آینده و ادغام آن با بانک ملی، یکی از مهم‌ترین اخبار چند روز گذشته اقتصاد ایران بود.

سخنگوی دولت همین چند روز پیش با اشاره به فرآیند انحلال بانک آینده، خبر داده بود که «نزدیک 7میلیون نفر در بانک آینده سپرده‌گذار بودند و بیش از ۳هزار نفر در این بانک شاغل بودند و فرایندی که به سمت انحلال طی خواهد کرد، در راستای جلوگیری از ناترازی بانک‌هاست. دارایی‌ها، بدهی‌ها و ناترازی‌های بانک آینده در صندوق ضمانت سپرده‌ها تعیین‌تکلیف می‌شود و منابع و دارایی‌های نقدشونده این بانک به بانک ملی منتقل شده است. اگر زیان و بدهی‌های این بانک با دارایی‌های این بانک تعادل نداشته باشد و تکافوی آن را نکند، سهامداران این بخش را متقبل خواهند شد.»

«باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای اقتصاد» در این پرونده تلاش دارد ماجرای انحلال بانک آینده و ادغام آن در بزرگ‌ترین بانک دولتی کشور یعنی بانک ملی را بررسی کند.