مشکل «پزو» هنوز باقی است
اما برای مهمان آرژانتینی، این اعلام حمایت از سوی ترامپ همراه با شرط و شروط بود. ترامپ گفت: «ممکن است او پیروز شود، و ممکن است نشود»، که به احتمال زیاد اشاره‌ای بود به انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آرژانتین، که روز یکشنبه برگزار شد و ائتلاف «آزادی به پیش» متعلق به میلی پیروز شد. او سپس با لحنی صریح افزود: «اما فکر می‌کنم او پیروز می‌شود. اگر ببرد، با او خواهیم ماند. اگر ببازد، می‌رویم.»
این حرف احتمالا ضربه‌ای سنگین برای هیات آرژانتینی حاضر در جلسه بود. بانک مرکزی آرژانتین با کمبود دلار مواجه است و نمی‌تواند از نرخ کنونی پزو در برابر سقوط دفاع کند. آرژانتین در پی جلب حمایت وزارت خزانه‌داری آمریکا برای حفظ ذخایر ارزی خود است. وزیر خزانه‌داری، اسکات بسنت، پیش‌تر گفته بود که دولت ترامپ آماده همکاری است. اما میلی به دنبال تضمین مستقیمی از رئیس‌جمهور بود که به دست نیاورد. ترامپ از بازندگان خوشش نمی‌آید.
بازارها به‌سرعت واکنش منفی نشان دادند، زیرا محبوبیت میلی در ماه‌های اخیر کاهش یافته بود و پیروزی ائتلاف او که شامل حزب راست‌میانه «پرو» است اصلا قطعی به نظر نمی‌رسید. سهام و اوراق قرضه آرژانتین سقوط کردند و پزو نیز ارزش خود را از دست داد.
نظرسنجی‌ها در آرژانتین در انتخابات اخیر بسیار غیرقابل اعتماد بوده‌اند و در طول هفته گذشته بازارها به‌شدت ناآرام بودند. ترس از آن بود که شکست انتخاباتی سنگینی مشابه شکست جناح راست در انتخابات محلی استان بوئنوس‌آیرس در ماه سپتامبر تکرار شود. صرف‌نظر از نتیجه انتخابات، دولت ناگزیر است تعدیل سختی در ارزش بیش از حدِ پزوی کنونی انجام دهد، تعدیلی که حتی میلیاردها دلار وام از آمریکا نیز نمی‌تواند مانع آن شود. اما شکست میلی می‌توانست هرج‌ومرج گسترده‌ای به دنبال داشته باشد.
تنها کاری که ائتلاف میلی باید انجام می‌داد، کسب بیش از یک‌سوم کرسی‌ها در مجلس نمایندگان یا سنا بود. اما عملکردش بهتر از آن بود. اگرچه در هیچ‌یک از دو مجلس اکثریت ندارد، اما با حدود ۱۱۰کرسی از مجموع ۲۵۷ کرسی در مجلس نمایندگان، می‌تواند مانع از خنثی شدن وتوهای ریاست‌جمهوری توسط اپوزیسیون پرونیستی شود. این نتیجه می‌تواند دستاوردهای اصلاحی رئیس‌جمهور در دو سال گذشته در حوزه هزینه‌های دولتی، مالیات و مقررات‌گذاری را حفظ کند. در آغاز تعطیلات آخر هفته، احتمال چنین نتیجه‌ای در حال افزایش بود، اما نتیجه نهایی حتی هواداران خوش‌بین میلی را نیز غافلگیر کرد. این عملکرد قوی برای میلی بیش از ۴۰ درصد کرسی‌های مجلس نمایندگان و ۲۵درصد کرسی‌های سنا را به ارمغان آورد. اما بدون اکثریت پارلمانی، اجرای اصلاحات بیشتر همچنان دشوار خواهد بود. او ناچار است بیش از گذشته وارد بده‌بستان‌های سیاسی شود، امری که تاکنون با سبک شخصی او چندان سازگار نبوده است.
رئیس‌جمهور از همان ابتدا باید در موقعیتی قرار می‌گرفت که پیروزی قاطع به دست آورد. او توانسته تورم را مهار کند؛ تورمی که در پایان سال ۲۰۲۳ بیش از ۲۰۰درصد بود و پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال به حدود ۳۰درصد برسد. بودجه دولت اکنون متعادل است، درحالی‌که دو سال پیش کسری مالی بزرگی وجود داشت. در اوایل امسال، اقتصاد آرژانتین در حال رشد سریع بود و خوش‌بینی نسبت به رهایی از سرکوب اقتصادی و مالی پرونیستی، محبوبیت میلی را به اوج رسانده بود.
اما هرچه چشم‌انداز بهبود سطح زندگی افزایش می‌یابد، انتظارات مردم نیز بالاتر می‌رود. وقتی رشد اقتصاد در میانه سال متوقف شد، مردم آرژانتین شروع به تردید نسبت به توانایی خارق‌العاده میلی کردند. گزارش پژوهشی بانک گلدمن ساکس در هفته گذشته، «شرایط مالی دشوار داخلی، افزایش عدم قطعیت سیاسی و سیاستگذاری پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای ماه اکتبر و کاهش اعتماد عمومی» را به‌عنوان دلایل پیش‌بینی رشد اقتصادی پایین‌تر عنوان کرد. از سوی دیگر میلی با وعده پاک‌سازی طبقه سیاسی فاسد به قدرت رسید، بنابراین چند پرونده فساد در دولت خودش، کمکی به جایگاه او نکرد.
مشکل اصلی، کمبود اعتماد سرمایه‌گذاران به پزو است؛ و این مساله دست‌کم تا حدی نتیجه سیاست‌های خودِ آقای میلی است. در دسامبر ۲۰۲۳، دولت او نرخ ارز ثابت و به‌شدت بیش‌ارزش‌گذاری‌شده‌ای معادل ۴۰۰ پزو برای هر دلار را از دولت پرونیستی به ارث برد. تیم اقتصادی میلی این نرخ را تا ۸۰۰ پزو برای هر دلار کاهش داد، اما این رقم همچنان بالاتر از ارزش واقعی بازار بود. بدتر از آن، بانک مرکزی نرخ افزایش ماهانه ۲درصدی (یعنی افزایش تدریجی برنامه‌ریزی‌شده در نرخ ارز) را اعلام کرد، درحالی‌که تورم به‌مراتب بالاتر از آن بود. در نتیجه، بیش‌ارزش‌گذاری پزو حتی تشدید شد.
نزدیک به دو سال پس از سوگند ریاست‌جمهوری میلی، برخی کنترل‌های سرمایه‌ای همچنان برقرار است و نرخ ارز همچنان تحت مدیریت بانک مرکزی قرار دارد. درست است که اکنون پزو در ظاهر شناور شده، اما تنها در محدوده‌های از‌پیش‌تعیین‌شده نوسان می‌کند. هرگاه قیمت ارز بخواهد از سقف یا کف این محدوده‌ها عبور کند، بانک مرکزی موظف است مداخله کند. برای دفاع از پزوی ضعیف، مقامات، گاه وزارت دارایی و گاه بانک مرکزی، به‌فروش دلار روی آورده‌اند. اکنون که ذخایر دلاری آرژانتین در حال ته کشیدن است، اسکات بسنت آماده ورود به صحنه است. این‌که آرژانتین تا چه زمانی به سوزاندن دلارها ادامه می‌دهد پیش از آنکه بپذیرد پزو نیازمند یک کاهش ارزش دیگر است، پرسشی است که پاسخ روشنی ندارد.
پیروزی بزرگ میلی به نظر می‌رسد اعتماد به دولت او را دوباره احیا کند. احتمالا شاهد افزایش موقتی ارزش پزو در بازار خواهیم بود. اما تهدیدهای بنیادی که ناشی از احتمال بازگشت پرونیست‌ها به قدرت است، تهدیدهایی که موج اخیر نگرانی را آغاز کردند، همچنان پابرجا هستند. آرژانتین هنوز هم به یک رژیم پولی تازه، مشابه دلاری‌سازی نیاز دارد.
* نویسنده وال‌استریت ژورنال
