اعلام جنگ به پاستا
او می‌گوید: «تقاضا برای پاستای ممتاز در آمریکا در حال رشد بوده است.» مصرف‌کنندگان به‌ویژه به دلیل روش سنتی فرآوری که پاستا را «آل‌دنتِ» کامل می‌پزد، آن را تحسین می‌کنند و فروش پاستا رومو در سال‌های اخیر رونق چشم‌گیری داشته است.»
رومو می‌افزاید: «برند ما طی شش سال گذشته رشد فوق‌العاده‌ای داشته، رشدی که غافلگیرمان کرد اما به آن افتخار می‌کنیم.» با‌این‌حال، او نگران است که تعرفه‌های جدید رئیس‌جمهور آمریکا این مسیر را متوقف کند.
تولیدکنندگان مواد غذایی ایتالیا گمان می‌کردند سخت‌ترین دوران پشت سر گذاشته شده، به‌ویژه پس از آنکه ترامپ در اوت گذشته با کاهش تعرفه واردات کالاهای اروپایی به نرخ ثابت ۱۵درصد موافقت کرد. آنها امیدوار بودند روابط دوستانه ترامپ با جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، سپری در برابر تنش‌های تازه باشد.
اما چنین نشد. دنیای پاستا، یکی از نمادهای میراث آشپزی ایتالیا، با تهدید واشنگتن برای افزایش ۹۲درصدی تعرفه‌ها بر برخی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های پاستا، دچار آشوب شده است. رسانه‌های ایتالیا از این تصمیم با عنوان «جنگ ترامپ علیه پاستا» یاد کرده‌اند.
رومو می‌گوید: «قیمت هر بسته پاستا رومو حدود ۴دلار است، اما با اجرای این تعرفه‌ها، قیمت می‌تواند دو برابر شود.» این تعرفه‌ها که قرار است از ژانویه اجرایی شود، نتیجه تحقیق وزارت بازرگانی آمریکاست درباره «دامپینگ»؛ یعنی فروش کالاهای خارجی با قیمتی پایین‌تر از بازار داخلی برای حذف رقبا.
این تحقیق که به درخواست رقبای آمریکایی آغاز شد، به‌طور خاص دو تولیدکننده بزرگ «لا مولیسانا» و «گروفالو» را هدف گرفته بود، اما در نتیجه دامنه آن به یازده برند برتر دیگر از جمله «باریلا» و «پاستا رومو» نیز کشیده شد.
ارزش صادرات پاستای ایتالیا در سال ۲۰۲۴ بیش از چهار‌میلیارد یورو (۳.۵میلیارد پوند) بود و ایالات متحده یکی از سه مقصد اصلی آن به شمار می‌رفت.
این تصمیم تنبیهی برای تولیدکنندگان ایتالیایی «غیرقابل هضم» بوده است. همه آنها در حال آماده‌سازی شکایت حقوقی هستند. جوزپه فِرو، مدیرعامل شرکت لا مولیسانا - که از سال ۱۹۱۲ پاستا تولید می‌کند – به رسانه‌های ایتالیا گفت اتهام دامپینگ «بی‌اساس» است و هشدار داد اگر دولت ترامپ عقب‌نشینی نکند، «ادامه فعالیت برای ما غیرممکن خواهد بود». گمان می‌رود هدف از این تعرفه‌ها، تشویق تولیدکنندگان ایتالیایی به راه‌اندازی کارخانه در خاک آمریکا باشد؛ راهبردی که در صنایعی مانند داروسازی نیز نتیجه داده است. با این حال، لا مولیسانا شایعات مربوط به انتقال تولید را رد کرد و امیدیو مانسی، مدیر بازاریابی گروفالو، گفت: «قصدی برای افتتاح کارخانه در آمریکا نداریم. ما از سال ۱۷۸۹در گراگنانو، نزدیک ناپل، فعال بوده‌ایم و از آنجا جابه‌جا نمی‌شویم.»
دولت ملونی و کمیسیون اروپا در تلاش‌اند واشنگتن را به عقب‌نشینی ترغیب کنند. فرانچسکو لولوبریجیدا، وزیر کشاورزی ایتالیا، تصمیم آمریکا برای هدف‌گرفتن پاستا را «بیش‌ازحد حمایتگرایانه» خواند و افزود: «توجیه و ضرورتی برای این اقدام وجود ندارد.» اتوره پراندینی، رئیس انجمن بزرگ کشاورزی «کولدیرتی»، گفت این تعرفه‌ها می‌تواند «ضربه‌ای نگران‌کننده» به صنعت پاستای ایتالیا باشد. او افزود: «هیچ‌کس تصور نمی‌کرد چنین وضعیتی پیش بیاید، به‌ویژه پس از توافق اروپا برای نرخ ۱۵درصد.»
پراندینی تاکید کرد این تعرفه‌ها در حالی اعمال می‌شود که بازار آمریکا مملو از محصولاتی است که نام برندهای ایتالیایی را تقلید می‌کنند. او گفت: «این چالشی واقعی در آمریکاست. این کشور بزرگ‌ترین متخلف در تولید برندهای به‌ظاهر ایتالیایی است. ارزش جهانی بازار محصولات تقلبی با نام ایتالیایی حدود ۱۲۰میلیارد یورو است که از این میان، ۴۰میلیارد یورو آن در آمریکا تولید می‌شود. این موضوع بر کل صنعت غذایی ایتالیا اثر می‌گذارد.»
* تحلیلگر گاردین
