عکس لید copy

اما در مقابل، عده‌ای انتخاب او را به عنوان نقطه‌قوت دموکراسی در آمریکا ارزیابی می‌کنند، که به عقیده آنان انتخاب یک سوسیالیست مسلمان اهل اوگاندا، نشان از آزادی، برابری و مردم‌سالاری در نظام سیاسی این کشور دارد. البته برای ارزیابی این دو دیدگاه باید بدانیم که نیویورک، شهری است که همواره در انتخاب رهبرانش عجیب و غیرقابل پیش‌بینی بوده است،

از انتخاب رودی جولیانی، قهرمان امنیتی آمریکا در دهه نود گرفته تا بیل دی بلازیو که با وعده‌ عدالت اجتماعی به پیروزی رسید. همچنین باید در نظر داشت که در ساختار نظام سیاسی آمریکا، شهردار نیویورک تاثیرگذاری به‌مراتب کمتری نسبت به رئیس‌جمهور دارد، اما در عین حال پیروزی ممدانی می‌تواند نویددهنده پیروزی یک جریان چپ‌گرا در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده باشد که با شعارهای پوپولیستی بر موج عدالت اجتماعی سوار است. همین دغدغه‌ها سبب شد که پرسش امروز ما در باشگاه اقتصاددانان «دنیای اقتصاد»، پیرامون موضوع تقدم لیبرالیسم بر دموکراسی یا بالعکس باشد.