«دوج»، رمزارزها و پایان عصر لودگی
به نظر می‌رسد عمر DOGE به پایان رسیده است. این برنامه بزرگ مبارزه با بوروکراسی و اتلاف، قرار بود طبق فرمان اجرایی دونالد ترامپ که اوایل امسال صادر شد، تا ژوئیه ۲۰۲۶ به‌عنوان یک «سازمان موقت» ادامه یابد؛ اما ظاهرا پیش از موعد، بی‌سروصدا منحل شده است. اسکات کوپور، مدیر دفتر مدیریت نیروی انسانی (OPM)، به رویترز گفته که DOGE دیگر یک «نهاد متمرکز» نیست و دفتر او بسیاری از وظایف آن را بر عهده گرفته است. حساب رسمی DOGE پس از انتشار خبر، چنین در X نوشت: «مثل همیشه، این خبر جعلی از سوی رویترز است.» پاسخی که نوعی «تکذیبِ بی‌تکذیب» بود و در ادامه افزود: «رئیس‌جمهور ترامپ از سوی مردم آمریکا ماموریت یافته دولت فدرال را مدرن کرده و اتلاف، تقلب و سوءاستفاده را کاهش دهد… ما چند روز دیگر با به‌روزرسانی برنامه‌ریزی‌شده‌مان بازخواهیم گشت.» خواننده عزیز، چنین به‌روزرسانی‌ای منتشر نشد. وب‌سایت رسمی DOGE نشان می‌دهد آخرین به‌روزرسانی آن مربوط به ۴ اکتبر است، و تازه‌ترین فعالیت ثبت‌شده نیز به ماه اوت بازمی‌گردد. همه‌چیز بسیار ساده به نظر می‌رسید. حتی فراتر از آن، بسیار خنده‌دار بود. اینجا یک نهاد رسمیِ دولتی بود (خُب، نه دقیقا رسمی، اما نامش چنین القا می‌کرد و همین اهمیت داشت) که حروف اختصاری‌اش نام خنده‌دارترین میم‌کوین تاریخ را می‌ساخت؛ همان ارزی که در ابتدا به‌عنوان یک شوخی خلق شده بود و ماسک سال‌ها آن را «رمزارز مورد علاقه‌اش» می‌نامید.
«پدرخوانده‌ی دوج» (Dogefather) که خود را چنین می‌نامید، حالا عملا پدرِ این اداره شده بود (البته ماسک هرگز رسما رئیس این اداره نبود، اما ترامپ طوری از او یاد می‌کرد که گویی هست). و اما رئیس‌جمهور؟ ستاره‌ی سابقِ تلویزیون‌های واقع‌نما (Reality TV) که صعودش به قله‌ی سیاستِ آمریکا در یکی از اپیزودهای انیمیشن سیمپسون‌ها پیش‌بینی شده بود و ادعا می‌کرد انتخاباتِ قبلی را از او دزدیده‌اند. چه مضحکه‌ای! حتی نمی‌شد چنین داستانی را جعل کرد. البته شاید اگر نویسنده‌ی یک کمدیِ هجوآمیز بودید، می‌توانستید. واقعا که خنده‌دار بود!
آیا ماسک همه این کارها را «برای خنده» انجام می‌داد؟ کاملا روشن نبود. همه‌چیز بیش از حد خوب بود و خنده‌دارترین بخشش این بود که واقعی بود. به نظر می‌رسید وارد جهانی تازه و عجیب شده‌ایم که در آن مرزهای واقعیت و غیرواقعیت کاملا مبهم شده‌اند؛ جهانی که در آن حقیقت همان چیزی است که تو می‌گویی. و هیچ‌جا این گسست از واقعیت آشکارتر از دنیای رمزارز نبود؛ دنیایی که در آن تعداد نامحدودی توکن وب‌سایت CoinMarketCap هم‌اکنون بیش از ۲۷میلیون توکن را ردیابی می‌کند، ارزشی که از هیچ‌چیز جز باور مشتق نمی‌شود. رئیس‌جمهور و بانوی اول نیز آماده چند «لودگیِ مالی» بودند و هریک درست در آستانه مراسم تحلیف ترامپ، میم‌کوین خود را راه‌اندازی کردند.
البته، همیشه کار عاقلانه‌ای نیست که به نوسانات دیوانه‌وار کریپتو بیش از حد بها دهیم، اما این بازار طی دو ماه گذشته افت چشم‌گیری داشته است و بیت‌کوین بدترین سقوط خود از سال ۲۰۲۲ را تجربه کرده است. اگر ارزش بازار رمزارزها را جدی بگیریم (من نمی‌گیرم، اما تنها شاخص موجود همین است)، بیش از یک تریلیون دلار، حدود یک‌چهارم کل بازار از اوایل اکتبر تاکنون از بین رفته. و این در حالی است که رئیس‌جمهور آمریکا با قدرت تمام از آن حمایت می‌کند (و از لحاظ مالی هم در آن درگیر است) و بخش‌های وسیعی از سرمایه‌گذاران نهادی نیز اکنون ادعا می‌کنند که این یک «طبقه دارایی جدی» است. رمزارزها هرگز یک طبقه دارایی جدی نبوده‌اند و نیستند. آنچه امروز در این نوسانات می‌بینیم، حرکت تدریجی به‌دور از «عصر لودگی»ست؛ عصری که سال‌هایی را که از نخستین ریاست‌جمهوری ترامپ آغاز شد، تعریف کرده است. در نهایت، همین در سال نخست حضور او در کاخ سفید در ۲۰۱۷ بود که تب عرضه اولیه سکه اوج گرفت و به ماجراجویان اجازه داد برای پروژه‌هایی مشکوک و اغلب ناپدید یا اساسا وجود‌نداشته، میلیون‌ها دلار از طریق عرضه اولیه رمزارز جمع‌آوری کنند.
این تغییر جهت را در عرصه سیاسی نیز مشاهده می‌کنیم. مارجوری تیلور گرین دیگر از «لیزرهای فضاییِ یهودی» سخن نمی‌گوید و ادعا می‌کند که دیگر به تئوری‌های توطئه‌ی «کیوانان» (QAnon) باور ندارد. جی‌دی ونس، گزینه اصلی برای ریاست‌جمهوریِ آینده‌ی آمریکا، حتی اگر تلاش کند هم نمی‌تواند بامزه باشد یا کسی را بخنداند. مشخص شد که نمی‌توان صرفا با تکیه بر موج‌های هیجانیِ زودگذر (مانند «تابستانِ برت») انتخابات را برد. ناگهان احساس می‌شود که شوخی‌ها دیگر نمی‌گیرند. آن جوک‌ها دیگر خنده‌دار نیستند.
* ستون‌نویس فایننشال تایمز
