این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
شاخصهای مرتبط با سرمایه انسانی نشان میدهد که اگرچه بعد از انقلاب تعداد تحصیلکردههای دانشگاهی افزایش یافته، اما سیستم حکمرانی در بهکارگیری این افراد در سمتهای کلیدی و حتی بدنه کارشناسی کشور، موفق عمل نکرده است. بسیاری از تحصیلکردههای دانشگاههای درجهیک کشور، به مهاجرت میاندیشند و گروهی که قصد ماندن در کشور را دارند، معمولا بهدلیل وجود گزینشهای سفت و سخت نهادهای دولتی و شرایط خاص کار در آنها، علاقه کمتری به پیوستن به نهادهای دولتی نشان میدهند.
مفهوم توسعه، تغییرات پارادایمی گستردهای را از سر گذرانده است. همزمان با تحول در نظریات مکتب نوسازی، نظریات انتقادی و نظریات نهادگرایانه، شاخصهای سنجش توسعه کشورها نیز دچار تحول شده است. در ابتدا توسعه کشورها صرفا براساس مقیاسهایی همچون تولید ناخالص ملی سنجیده میشد، اما بهمرور شاخصهای غیراقتصادی نیز به عنوان معیاری مقایسهای تبیین شد تا بتواند در کنار توان اقتصادی، دورنمای بهتری از کیفیت زندگی انسانها ارائه دهد. شاخص توسعه انسانی (human development index) جزو همین شاخصهاست.