این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
تصور میشد که نسل درخشان استارتآپهای ایرانی دهه ۹۰ میتوانند موتور رشد اقتصادی کشور را به چرخش درآورند، در آن زمان اکوسیستم اقتصاد دیجیتال ایران بهدلیل حضور نیروی جوان، ورود سرمایهگذاران خطرپذیر خارجی، رشد فناوری دیجیتال و نیاز بازار داخلی رشد قابل توجهی را تجربه کرد. اما امروز همان نسل که زمانی گوی رقابت را از بسیاری از کشورهای منطقه ربوده بود یا تعطیل شده یا کوچک شده یا در بهترین حالت در وضعیت بقا دستوپا میزند.
در عصر حاضر، قدرت جهانی دیگر تنها به منابع طبیعی یا نظامی بستگی ندارد و نوآوری و فناوری نقش تعیینکنندهای پیدا کرده است و امروزه استارتآپها بهعنوان موتور رشد اقتصادی و نوآوری، نقش کلیدی در افزایش رقابتپذیری کشورها ایفا میکنند. این یک واقعیت است که سرمایهگذاری در استارتآپها نهتنها اقتصاد را تقویت میکند، بلکه زیرساختهای اقتصاد دیجیتال و فرهنگ کارآفرینی را نیز توسعه میدهد.
در دهه پیش، استارتآپها یکی از امیدبخشترین بخشهای اقتصاد ایران به شمار میرفتند؛ از رشد سریع شرکتهای دانشبنیان گرفته تا توسعه پلتفرمهای خدمات و تجارت الکترونیک.