نسل کشی در سایه «دیپلماسی سکوت»

 شبه‌نظامیان «نیروهای پشتیبانی سریع» از نسل شبه‌نظامیان جانجاوید هستند؛ شبه‌نظامیانی عمدتا عرب که در اوایل دهه ۲۰۰۰ دارفور را به وحشت انداختند و به  نسل‌کشی متهم شدند. اکنون، جنگجویانی که در سراسر دارفور وحشیگری می‌کنند، بهتر از همیشه مسلح، سازمان‌یافته و تامین مالی شده‌اند. پیش از این، آنها عمدتا سوار بر اسب و شتر بودند؛ اکنون، خودروهای زرهی و وانت دارند. پیش از این، آنها روستاها را به آتش می‌کشیدند؛ اکنون آنها توپخانه سنگین دارند، پهپادهای پیشرفته به پرواز در می‌آورند و از حمایت یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه، امارات متحده عربی، برخوردارند. در گذشته، این شبه‌نظامیان در کنار ارتش سودان می‌جنگیدند. اما اکنون، این دو در نبردی بی‌رحمانه با یکدیگر می‌جنگند که سودان را از هم پاشیده و از بسیاری جهات، بدترین بحران انسانی در جهان را ایجاد کرده است.

درحالی‌که به نظر می‌رسید جانجاویدها دهه‌ها پیش قصد تسلط بر دارفور را داشتند، اما «نیروهای پشتیبانی سریع» اکنون می‌خواهند بر تمام سودان، سومین کشور بزرگ آفریقا، حکومت کنند. جنگ داخلی بین ارتش سودان و«نیروهای پشتیبانی سریع» که در آوریل ۲۰۲۳ آغاز شد، تا حدودی ناشی از جاه‌طلبی‌های سیاسی رهبر RSF یعنی سپهبد محمد حمدان بود، که با نام همتی شناخته می‌شود. قبل از جنگ، ژنرال حمدان خود را به عنوان یک رهبر ملی و حتی یک دموکرات معرفی می‌کرد.

در ماه اوت، ژنرال حمدان به عنوان بخشی از تلاش خود برای کسب مشروعیت، دولت موازی خود را که مقر آن در شهر نیالا، در ایالت دارفور جنوبی است، اعلام کرد. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که همزمان با تشدید محاصره از سوی «نیروهای پشتیبانی سریع»، جنگجویان یک خاکریز بلند ساختند که دور شهر حلقه زده و در نهایت حدود ۲۵۰هزار نفر از ساکنان را در داخل آن به دام انداختند. غیرنظامیانی که سعی می‌کردند غذا یا دارو را از طریق خاکریز قاچاق کنند، مورد ضرب و شتم قرار گرفته یا کشته شدند. در آخرین بیمارستان فعال شهر، پزشکان به تغذیه کودکان دچار سوءتغذیه آن هم با غذای حیوانات متوسل شدند، زیرا این تنها چیزی بود که برای بیماران - یا خودشان - داشتند. برای مدتی، بحران دارفور اولویت سیاست خارجی رئیس‌جمهور جورج دبلیو بوش بود و به منبع اختلاف با چین تبدیل شد که در سودان سرمایه‌گذاری‌های نفتی داشت. دولت بایدن سعی کرد به طور خصوصی به اماراتی‌ها فشار آورد تا از حمایت از «نیروهای پشتیبانی سریع» دست بردارند.

مسعد بولوس، مشاور ویژه ترامپ در آفریقا، در تلاش است تا آتش‌بس را برقرار کند. اما تاکنون نشانه کمی از موفقیت وجود داشته است. تلاش‌های بولوس شامل دیپلمات‌هایی از امارات، مصر و عربستان سعودی است؛ همان قدرت‌های عربی منطقه‌ای که با حمایت از یک طرف یا طرف دیگر، به این درگیری دامن می‌زنند. «میشل دی. گوین»، عضو ارشد مطالعات آفریقا در شورای روابط خارجی، گفت: «به‌رغم اتهامات آمریکا مبنی بر نسل‌کشی، تعداد کمی از مقامات حاضر بوده‌اند آشکارا از نقش امارات در دامن زدن به این درگیری انتقاد کنند.» او گفت: «تمایل کاملی برای پذیرش عمومی حقایق میدانی وجود نداشته است - اینکه امارات متحده عربی در حال مسلح کردن و حمایت از یک نیروی نسل‌کش است.» گوین افزود: «همه می‌دانستند که وقتی الفاشر سقوط کند چه اتفاقی خواهد افتاد؛ اینکه علاوه بر وحشت محاصره و گرسنگی، نیروهای پشتیبانی سریع مردم را قتل عام خواهند کرد. با این حال، به نظر نمی‌رسید که این امر باعث تغییر در رفتار امارات شود.»