راهحل غیرمعمول یک استارتآپ برای دفاتر خالی

شرکت Area ۲ Farms که سه سال از تاسیس آن میگذرد و در آرلینگتون ویرجینیا مستقر است، ایده کشاورزی در فضای بسته را به مکانهایی غیرمعمول برده است. نخستین مزرعه این شرکت، در ساختمانی آجری و کمارتفاع، بین یک مرکز نگهداری سگ و یک تعمیرگاه خودرو، راهاندازی شد و حالا دهها نوع محصول کشاورزی در آن پرورش داده میشود. استارتآپ Area ۲ قصد دارد با جذب سرمایهگذاری جدید، فعالیت خود را گسترش دهد و ساختمانهای اداری خالی را به عنوان مزارع آینده در نظر گرفته است. اورن فالکویتز، بنیانگذار شرکت، میگوید: «بخشی از چشمانداز ما این است که مزرعه بتواند در هر جایی شکل بگیرد.»
شرکت Area ۲ قصد دارد در سال ۲۰۲۶ با حمایت مالی ۹میلیون دلاری از طرف چند شرکت سرمایهگذاری، ۱۰ مزرعه جدید در سراسر آمریکا راهاندازی کند. اورن فالکویتز میگوید در حال حاضر فرصتهایی را در شهرهای فیلادلفیا، شارلوت، نشویل، جنوب فلوریدا، اورلاندو، آستین، رالی-دورهام و آتلانتا دنبال میکنند.
هدف او این است که مزارع سرپوشیدهای احداث کند که حداقل در شعاع ۱۶ کیلومتری محل زندگی ۹۰ درصد جمعیت آمریکا قرار داشته باشند.
ایده اصلی فعالیت این شرکت، نزدیکی و دسترسی آسان است. فالکویتز که در جنوب فلوریدا بزرگ شده، به یاد دارد زمانی پرتقالها را نه از فروشگاه، بلکه مستقیما از باغ پرتقال و از خود کشاورز میخریدند. امروزه مطالعات نشان میدهند بیشتر محصولات کشاورزی پیش از رسیدن به مصرفکننده نهایی، صدها کیلومتر را طی میکنند. فالکویتز میگوید: «تولید مواد غذایی ما مدام از محل مصرف دورتر میشود.» او توضیح میدهد که بهدلیل همین فاصله، فروشگاهها از تولیدکنندگان میخواهند محصولاتی تولید کنند که ماندگاری بیشتری داشته باشند، نه اینکه لزوما متنوعتر یا مغذیتر باشند.
فالکویتز که پیشتر در آژانس امنیت ملی آمریکا کار کرده و بعدها دو شرکت فعال در حوزه امنیت سایبری تاسیس کرده، حالا یک راهحل محلی و نزدیک پیشنهاد میدهد: «ما مزرعه را جابهجا میکنیم، نه غذا را.» مزرعه آزمایشی شرکت در آرلینگتون نخستین محصول خود را در پاییز ۲۰۲۲ برداشت کرد. این شرکت برآورد میکند که از آن زمان تاکنون بیش از ۲۰ هزار برداشت انجام داده است. در این مزرعه از یک سیستم قفسهای ماژولار (دارای اجزای جدا و قابل ترکیب) استفاده میشود که بهصورت خودکار محصولات را در چرخهای از نور و تاریکی شبیهسازیشده جابهجا میکند.
در این مزرعه، محصولات در جعبههایی پر از خاک کاشته میشوند و امکان پرورش مواد غذایی رایج آشپزخانه مانند کاهو، اسفناج، هویج، سیبزمینی، گوجهفرنگی و قارچ وجود دارد. همچنین محصولات خاصتری مانند جوانههای آمارانت و شبدر بنفش نیز کشت میشوند. قفسههای این مزرعه که تا ارتفاع ۵.۵متر بالا میروند، ظرفیت کشت سالانهای معادل ۲۰۰ هکتار را در فضایی به وسعت تنها ۲۷۰مترمربع جای دادهاند.
کشاورزی در فضای بسته چیز تازهای نیست. گلخانهها بخش مهمی از نظام غذایی جهانی هستند و فالکویتز اشاره میکند که کشاورزی هیدروپونیک (آبکشت) از دوران بابلیها وجود داشته است.
او میگوید: «به نظر من، کشاورزی عمودی فقط تا حدی جالب است، اما ارسال محصولات به فروشگاههایی مثل «هول فودز»، «سیفوی» یا «پابلیکس» اصلا نوآورانه یا جذاب نیست.»
شرکت Area ۲ بیشتر شبیه همان باغهای پرتقالی عمل میکند که فالکویتز در کودکی به یاد دارد، با این تفاوت که از فناوری پیشرفته قفسههای کشت خودکار بهره میبرد. کشاورزان محلی این فضا را اداره میکنند و بیشتر مشتریان آن از محدودهای در شعاع حدود ۱ کیلومتری هستند که هر هفته برای دریافت سهم محصولات مزرعه مراجعه میکنند. فالکویتز میگوید: «وقتی مزرعهای میسازیم یا آن را به سمت مردم میبریم، میخواهیم با آن تعامل داشته باشند. نمیخواهیم هیچ واسطهای بین کشاورز و مصرفکننده باشد.»
این ایده با استقبال خوبی روبهرو شده است. فالکویتز میگوید: «در ۱۰۰ هفته گذشته، تمام محصولاتمان پیشفروش شدهاند.»
به همین دلیل، او مشتاق است فناوری کشاورزی ماژولار شرکت Area ۲ Farms را به فضاهای جدید گسترش دهد. او میگوید: «هدف ما این بود که فناوریمان بتواند در هر جایی کاربرد داشته باشد. برای ساخت یک گلخانه در شهر، به چیزی بین یکچهارم تا یک هکتار زمین نیاز دارید. و چنین فضایی معمولا وجود ندارد.»
آنچه در شهرها وجود دارد، ساختمانهای بلااستفاده و زمینهایی با شکلهای نامعمول است. شرکت Area ۲ در حال ساخت دومین مزرعه خود روی زمینی ذوزنقهای شکل در فرفکِ ویرجینیاست؛ زمینی که ۲۰ سال بدون استفاده باقی مانده بود. فالکویتز معتقد است که دفاتر اداری خالی در سراسر کشور ظرفیت بسیار بیشتری دارند و میگوید شهرداریها و مالکان املاک نسبت به استفاده از این فناوری کشاورزی در ساختمانهای اداری سابق، دید مثبتی داشتهاند. او میگوید: «آنها فقط میگویند: این فضا را داریم، ولی نمیدانیم با آن چه کنیم.»
Area ۲ Farms یک گزینه جایگزین است و شاید به ساختمانهایی که ممکن است به طور کلی بلااستفاده شوند، فرصتی دوباره بدهد. فالکویتز میگوید: «در اصل، تمرکز ما بر احیای فضاهای موجود یا کماستفاده است و این فضاها میتوانند شکلهای بسیار متنوعی داشته باشند.»