مقابله با انزوای ناشی از دورکاری
طبق آخرین نظرسنجی «وضعیت دورکاری» شرکت نرم‌افزاری «بافر»، ۲۳ درصد از کارکنان کاملا دورکار، پس از دشواری‌های همکاری و ارتباطی، تنهایی را دومین چالش بزرگ خود می‌دانند.
این مساله فقط یک مشکل عاطفی نیست، بلکه در حال تبدیل شدن به یک بحران سلامت عمومی است. عالی‌ترین مقام مشورتی در حوزه سلامت عمومی آمریکا در بیانیه‌ای رسمی هشدار می‌دهد که فقدان ارتباطات اجتماعی، به اندازه استعمال روزانه ۱۵ نخ سیگار، خطر مرگ زودرس را افزایش می‌دهد. تنهایی ارتباط مستقیمی با افسردگی، اضطراب، اختلال در خواب و نرخ بالاتر فرسودگی شغلی دارد. برای شرکت‌ها هم، حس تنهایی نیروی دورکار، به معنای مشارکت کمتر، همکاری ضعیف‌تر و نرخ بالاتر ترک شغل است. پس در شرایطی که بیشتر روزها دورکار هستید و از خانه کار می‌کنید، برای حفظ سلامت روان خود و تیمتان چه کاری از دستتان ساخته است؟ با این راهکارهای علمی و اثبات شده شروع کنید:
۱- به دنبال ارتباطات انسانی باشید
یکی از موثرترین روش‌های مقابله با انزوا، این است که مرتب از چهاردیواری خانه بیرون بزنید.
بیرون از خانه کار کنید. حداقل یک روز در هفته را حتما بیرون از خانه کار کنید. فرقی نمی‌کند فضای کار اشتراکی باشد، یا کافه و کتابخانه و حتی محوطه دانشگاهی. تغییر محیط، انرژی انسانی مورد نیاز مغزتان را فراهم می‌کند. حتی بدون تعامل مستقیم با اطرافیان هم، در میان جمع بودن باعث می‌شود احساس کنید عضوی از یک جامعه بزرگ‌تر هستید.
از مزایای فضای کار اشتراکی حداکثر بهره را ببرید. فضای کار اشتراکی محیطی حرفه‌ای را فراهم می‌آورد که فرصت شبکه‌سازی و گپ‌وگفت غیررسمی را در اختیارتان می‌گذارد. اگر چنین فضایی در دسترس نیست، کافه و کتابخانه هم نقش مشابهی ایفا می‌کنند. با دیگر افراد دورکار در منطقه خود ارتباط برقرار کنید تا بازه‌های کاری مشترکی ترتیب دهید و منابع را با هم به اشتراک بگذارید. این کار نه تنها احساس تعهد و مسوولیت‌پذیری را تقویت می‌کند، بلکه باعث می‌شود در مواقع دورکاری با چهره‌های آشنایی در تعامل باشید.
از انعطاف برنامه کاری خود استفاده کنید. از برنامه زمانی منعطف خود استفاده کنید تا در طول روز و به‌خصوص در ساعات کاری، ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید. با همسایه‌ای صبحانه بخورید و پیش از مدرسه رفتن بچه‌ها زمان بیشتری را با خانواده بگذرانید. این خرده‌تعاملات در طول روز می‌توانند تاثیر قابل‌توجهی بر احساس تعلق و پیوند اجتماعی و سلامت جسم و روحتان داشته باشند.
ارتباط تصویری را رویکرد پایه ارتباطی خود قرار دهید. برای گفت‌وگوهای مهم، توفان‌های فکری و مباحث پیچیده از ویدئو کنفرانس استفاده کنید. وقتی لازم است یک مفهوم دشوار را توضیح دهید، با همکارتان مخالفت کنید یا دیدگاهتان را ارائه کنید، به جای ایمیل یا پیام فوری، تماس تصویری یا حتی صوتی را انتخاب کنید. این کار مانع بروز سوء‌تفاهم‌هایی می‌شود که حس انزوای اجتماعی را تشدید می‌کند.
۲- در شبکه‌های ارتباطی محل کارتان حضور فعال داشته باشید
در محیط‌های دورکار، ایجاد پیوندهای اجتماعی در سازمان احتیاج به تلاش بیشتری دارد، اما نتیجه‌اش که در قالب افزایش حس تعلق و رضایت شغلی نمود پیدا می‌کند، ارزشش را دارد.
جوامع دیجیتال ایجاد کنید یا در صورت وجود به آنها بپیوندید. از پلتفرم‌های داخلی سازمانتان استفاده کنید و در گروه‌های مبتنی بر علائق شخصی عضو شوید. این فضاهای غیررسمی امکان برقراری ارتباطات اجتماعی کم‌هزینه‌ای را فراهم می‌کنند و باعث می‌شوند نقاط مشترک بیشتری را با همکارانتان کشف کنید.
در رویدادهای اجتماعی سازمان حضور فعالی داشته باشید. ممکن است از چنین چیزی فراری باشید و وسوسه شوید ساعات خوش مجازی یا فعالیت‌های تیم‌سازی آنلاین را نادیده بگیرید. اما این رویدادها به ایجاد روابط کمک می‌کنند و حس انزوا را کاهش می‌دهند. در چنین جمع‌هایی با ذهنی باز و بدون پیش‌داوری شرکت کنید.
وارد گفت‌وگوهای غیرکاری شوید. در گفت‌وگوهای غیرکاری با هم‌تیمی‌ها حضور داشته باشید. درباره برنامه آخر هفته یا سرگرمی‌هایشان بپرسید و واقعا به پاسخشان گوش دهید. به تشکیل یا عضویت در گروه‌های توسعه شغلی درون سازمان فکر کنید تا مهارت‌ها و دانش خود را ارتقا دهید. باشگاه‌های کتاب‌خوانی، جلسات مهارت‌آموزی یا برنامه‌های مربی‌گری در عین اینکه اهداف حرفه‌ای شما را پیش می‌برند، فرصت‌های خوبی را هم برای ارتباط با همکاران فراهم می‌آورند.
۳- مرز روشنی بین کار و زندگی شخصی ایجاد کنید
یکی از پنهان‌ترین جنبه‌های انزوای اجتماعی این است که مرز میان زندگی حرفه‌ای و شخصی را مخدوش می‌کند و به فرسودگی شغلی و قطع ارتباط بیشتر با هر دو حوزه منجر می‌شود.
مرزهای فیزیکی و زمانی برای کار مشخص کنید. فضای کاری مشخصی در خانه داشته باشید؛ حتی اگر شده فقط یک گوشه اتاق باشد. و از کار کردن روی تخت یا مکان‌هایی که تداعی‌گر اوقات استراحت هستند، خودداری کنید. وقتی روز کاری‌تان تمام می‌شود، لپ‌تاپ را ببندید، اعلان‌های کاری را خاموش کنید و با اقداماتی آگاهانه وارد بُعد شخصی زندگی خود شوید.
هنر قطع ارتباط را بیاموزید. بسیاری از کارکنان دورکار می‌گویند بزرگ‌ترین چالششان این است که نمی‌توانند در انتهای روز ذهنشان را از کار جدا کنند. برای پایان روز کاری خود روتینی بسازید؛ حتی در حد قدم‌زدنی کوتاه نزدیک خانه یا تعویض لباس. این کار به شکل ملموسی به ذهن نشان می‌دهد که کار تمام شده است.
برای فعالیت‌های اجتماعی بعد از کار برنامه‌ریزی کنید. به‌ویژه در روزهایی که احساس تنهایی بیشتری دارید، برای بعد از کار خود برنامه اجتماعی داشته باشید. قرار شام با دوستان، فعالیت‌های خانوادگی یا حتی بیرون رفتن انفرادی می‌تواند به روزتان انگیزه دهد و پیوندهای اجتماعی‌تان را بیرون از محیط کار حفظ کند. این برنامه‌ها از تمایل به اضافه‌کاری که معمولا با دورکاری همراه است، هم جلوگیری می‌کنند.
سلامت جسم و روان خود را در اولویت قرار دهید. با ورزش منظم، خواب کافی و تمرین‌های مدیریت استرس، سلامت جسم و روان خود را حفظ کنید. به کلاس‌های ورزشی، گروه‌های سرگرمی یا سازمان‌های داوطلبانه در جامعه‌تان بپیوندید تا شبکه اجتماعی خود را گسترش دهید. درباره نیازهای اجتماعی خود صادق باشید و برای رفعشان کاری بکنید.
به خاطر داشته باشید که پیشگیری از انزوا یک فرآیند مداوم است، نه یک اقدام مقطعی. همیشه نسبت به تغییر نیازهای اجتماعی خود و تیمتان هشیار باشید و مطابق آنها رفتار کنید.
منبع: Forbes
