عباس بیات: در سالهای گذشته، عرضههای اولیه در بازار سرمایه ایران در ذهن جمعی سرمایهگذاران بهعنوان رویدادی کمریسک و سودآور شناخته میشد. بهگونهای که این تصور وجود داشت که مشارکت در عرضه اولیه میتواند زیان را از سرمایهگذار دور نگه دارد. همین ذهنیت باعث شد تا عرضه اولیه از یک ابزار مالی معمول فراتر رفته و به یک پدیده اجتماعی تبدیل شود که طیف گستردهای از سهامداران تازهوارد و باتجربه را به خود جذب میکرد.