این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
اقتصاد آمریکا در دور دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، تصویری متناقض و گیجکننده از خود به نمایش میگذارد؛ روایتی دوپاره که در آن، رونق خیرهکننده یک بخش، سایه رکود در بخشهای دیگر را پنهان میکند. در یک سو، به لطف تزریق صدها میلیارد دلار سرمایه به حوزه هوش مصنوعی (AI)، بازار سهام به اوجهای بیسابقهای نزدیک به حباب داتکام رسیده و شاخص S&P ۵۰۰ رشد چشمگیری داشته است.
آجر به آجر، دونالد ترامپ در حال ساختن دیواری به دور بزرگترین اقتصاد جهان است. همزمان با بالا رفتن موانع تعرفهای آمریکا علیه بقیه دنیا، پل متحرک (برای ورود به کشور) نیز بالا کشیده شده و ورود مهاجران به کشور را دشوارتر کرده است.
تجربه فعلی تعطیلی دولت فدرال، از منظر طولانی بودن دومین تعطیلی طولانی در تاریخ است و هیچ چشماندازی برای پایان آن وجود ندارد. برخی از قانونگذاران پیشبینی میکنند که این تعطیلی ممکن است با عبور از رکورد ۳۵روزه دوره اول ریاستجمهوری دونالد ترامپ، به یکی از طولانیترین تعطیلیهای تاریخ تبدیل شود.
سه هفته پیش دولت فدرال تعطیل شد، زیرا طرحهای هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات برای تامین مالی اعتبارات جاری، نتوانستند آرای کافی برای تصویب در سنا را به دست آورند. به نظر نمیرسید دونالد ترامپ اساسا نگران این وضعیت باشد چرا که آن را «فرصتی بیسابقه» برای قطع بودجه ایالتهای آبی (ایالتهای طرفدار حزب دموکرات) و اخراج کارمندان فدرال خواند.