گاهی تاریخ اقتصاد نه با اعداد و شاخصها که با سکوتها و تاخیرها نوشته میشود؛ سکوتهایی که در ظاهر نشانه احتیاط هستند؛ اما در باطن مُهر تایید بر بینظمی میزنند. بانک آینده سالها در پناه همین سکوت رشد کرد؛ در ظاهر بانکی نوگرا، در باطن صندوقی از داراییهای منجمد و پروژههای شخصی. نهادی که قرار…
«ایران با قرار گرفتن در یک منطقه خشک، بهرغم دارا بودن اراضی فراوان، یک سرزمین کشاورزی نبوده و به طور طبیعی استعداد زراعتی چندانی ندارد. برای تبدیل این اراضی به اراضی زراعی، سرمایهگذاریهای عظیم برای ایجاد تاسیسات آبیاری مورد احتیاج است.
بانک آینده، بهعنوان یکی از پرمناقشهترین و در عین حال فعالترین بانکهای خصوصی در نظام پولی و بانکی ایران، سرانجام پس از نزدیک به یک دهه گمانهزنی درباره کیفیت عملکرد، وضعیت مالی و سرنوشت نهایی آن، در قالب طرحی با عنوان «گزیر بانکی» رسما منحل شد. عنوانی که از منظر اقتصاد سیاسی میتواند به معنای واقعی «ناگزیر بانکی» تعبیر شود. این تصمیم را که در ابتدای آبان۱۴۰۴ با محوریت شورای عالی هماهنگی اقتصادی و مشارکت بانک ملی ایران اتخاذ شد، باید نقطه عطفی در تاریخ نظام بانکی کشور دانست؛ نقطهای که در آن سیاستگذار ناگزیر شد با یکی از پیچیدهترین نمادهای ناترازی بانکی برخورد مستقیم کند.
تحولات فناورانه دو دهه اخیر جهان را وارد مرحلهای کرده است که بسیاری از نظریهپردازان آن را «دوران تمدن دیجیتال» مینامند. در این دوران، قدرت دیگر صرفا به منابع طبیعی و نظامی متکی نیست، بلکه بر محور داده، هوش مصنوعی و تراشهها شکل میگیرد.