این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران در آخرین روزهای هفته گذشته بازتاب بسیاری پیدا کرد. این نهاد صنفی با انتشار بیانیهای به این موضوع اعتراض کرد و برخی اعضای شورای شهر نیز در حمایت از اهالی رسانه به موضوع واکنش نشان دادند.
شاید آن روزی که عکس معروف و خندان محمدجواد ظریف و جان کری، وزرای امورخارجه وقت ایران و ایالات متحده آمریکا، در کنار رودخانه در رسانهها منتشر شد، کمتر کسی احتمال میداد که پایان عمر برجام با تهدید اسنپبک همراه شود.
پس از مدت ها که خبری از اقدام چندانی از ناحیه ایران در ارتباط با مسائل مختلف مربوط به برنامه هستهای نبود، وزارت خارجه طی تلاشی تحسین برانگیز موفق به امضای شیوهنامهای با آژانس شد که به خودیخود تحول مهمی است. انتقاداتی که در این رابطه طی چند روز گذشته از وزارت خارجه شده، کاملا ناموجه است.
جمهوری اسلامی ایران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی به توافق رسیدند. این یک گام مثبت در بحث احتمال اجرا یا تعویق مکانیسم ماشه محسوب میشود. فراموش نکنیم که پیش از این دائما شاهد یک سری موضعگیری و اظهارنظرات جدی طرفین علیه یکدیگر بودیم و چنین به نظر میرسید که نمیتوان به مساله تعویق یا تعلیق مکانیسم ماشه چندان امیدوار بود.
توافق جمهوری اسلامی ایران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی یک اتفاق مهم در آستانه اجرای احتمالی مکانیسم ماشه از سوی سه کشور اروپایی آلمان، انگلستان و فرانسه موسوم به گروه تروئیکا در هفتههای آینده خواهد بود.