سومین هفته آبانماه با چرخش معنادار در رفتار بازارهای دارایی همراه بود؛ چرخشی که بسیاری از معاملهگران را در موقعیت بازنگری استراتژی قرار داد. در شرایطی که دلار، سکه و طلا از اواسط هفته وارد فاز صعودی شدند و نشانههایی از جابهجایی انتظارات تورمی را مخابره کردند. در این میان بورس تهران مسیر کاملا…
بازارهای سهام جهان، بهویژه در آمریکا، در ماههای اخیر به سطحی از قیمتگذاری رسیدهاند که بسیاری از تحلیلگران آن را «غیرطبیعی» توصیف میکنند و نسبت به پیامدهای احتمالی یک اصلاح شدید هشدار میدهند. آنچه این نگرانیها را تشدید کرده، رشد بیوقفه ارزش شرکتهای فناوری و انتظارات بسیار بالایی است که…
سومین هفته آبانماه با چرخش معنادار در رفتار بازارهای دارایی همراه بود؛ چرخشی که بسیاری از معاملهگران را در موقعیت بازنگری استراتژی قرار داد. در شرایطی که دلار، سکه و طلا از اواسط هفته وارد فاز صعودی شدند و نشانههایی از جابهجایی انتظارات تورمی را مخابره کردند. در این میان بورس تهران مسیر کاملا متفاوتی را تجربه کرد و با عقبنشینی بیش از ۳ درصدی، با دو کانال مهم خداحافظی کرد. این واگرایی میان بازار سهام و بازارهای موازی نشان میدهد که ریسکگریزی سرمایهگذاران به سطح بالاتری رسیده و بخشی از منابع خرد که پیشتر به امید آغاز یک روند صعودی وارد بورس شده بود، بار دیگر در حال حرکت به سمت بازارهای نقدشوندهتر و همسو با انتظارات تورمی است. ریزش شاخصهای سهامی در هفته گذشته، از یکسو فشار ناشی از ابهامات سیاسی و اخبار متناقض اقتصادی را منعکس میکند و از سویی حاکی از آن است که بازار سهام فعلا نتوانسته از محرکهایی که سایر بازارها را به حرکت درآورده، به نفع خود استفاده کند. در چنین شرایطی، کارشناسان معتقدند؛ بورس بیش از همیشه نیازمند سیگنالهای با ثبات و قابل اتکا است تا بتواند مانع از خروج پول حقیقی شود.
بازارهای سهام جهان، بهویژه در آمریکا، در ماههای اخیر به سطحی از قیمتگذاری رسیدهاند که بسیاری از تحلیلگران آن را «غیرطبیعی» توصیف میکنند و نسبت به پیامدهای احتمالی یک اصلاح شدید هشدار میدهند. آنچه این نگرانیها را تشدید کرده، رشد بیوقفه ارزش شرکتهای فناوری و انتظارات بسیار بالایی است که درباره بازده سرمایهگذاریهای عظیم در حوزه هوش مصنوعی شکل گرفته است. این روند از نگاه بسیاری از بانکهای بزرگ، صندوق بینالمللی پول و حتی مقامهای بانکهای مرکزی، نشانهای از شکلگیری یک حباب دارایی است.
در تالار شیشهای بورس تهران، اعداد آرام و بیجان حرکت میکنند. شاخص کل اگرچه گاه رشدی میکند، اما خریداران با دست پر نمیآیند. بازار به سرعت به سمت صف خرید و صف فروش در حرکت است. یک روز اوج خوشبینی و دوباره قرمزپوشی آغاز میشود. بازار در ظاهر آرام است، اما زیر پوست این آرامش، نوعی خستگی روانی جمعی موج میزند. خستگی که حاصل سالها نااطمینانی، زیان و بیاعتمادی است؛ موضوعی که اکنون به اصلیترین مانع بازگشت سرمایهگذاران به صحنه بورس تبدیل شده است.
تحول دیجیتال سالهاست که مرزهای اقتصاد سنتی را جابهجا کرده و حالا با مفهوم توکنسازی داراییها وارد مرحله تازهای از بلوغ شده است. هرچند بسیاری تصور میکنند توکنسازی پدیدهای جدید است، اما واقعیت این است که ایده تبدیل دارایی به واحدهای قابل مبادله، مکانیسم تازهای نیست.